Сəбит бексейіт өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Сұрамай-ақ тегiмдi тұрсың бiлiп, Көңiлiңе көнетоз кiр сiңдiрiп. Қасаң сенiң қағидаң, ескi ережең Күрт сындырып тастады, күрсiндiрiп.Құтты орынға..

Бәрiң оң боп,мен-ақ Терiс болайын,келсiн әбден ыңғайың мен қолайың.Кете барсам терiс мiнiп есекке,табысыңды көрiп алдым толайым?!Тындырғаның қыбыр iс..

Масылды ұққан асыл деп,асылды ұққан масыл деп,кеңкелес елде қашандамияқы, миқұрт тасыр көп.Қағазға түссе хас өрнек,бұйырар жендет қаз ор деп.Адалдың..

Жұмыр жердiң үстiнде,Жұмыр басты көп пенде:әлсiзiң де, күштiң де, бiртоға да, өктем деқалт-құлт етiп келедiсекiлденiп таразы.Жазмыш бiрiн еледi,ал..

Жақсы жыр аңсап тек, күтiп тек,өттi ғой қып-қысқа бар ғұмыр.Жыл сайын өз-өзiн түтiп жеп,зарығып жүдедi зарлық ұл.Әр пенде өзiнен аспайды,бiреудiң..

Көп адамның үмiтiн ақтамадық,Бойдағы бар дарынды баптамадық.Сол бiр ұстаз шүбәсiз сенген саған,Өкiндi ме ертерек мақтап алып?.."Сәбең" бола алмадым..

Көк мөлдiр аспан тұнып тұрап-ашық зерде, санадай.Төңiрек мүлгiп, тынып тұр,Құлаққа ұрған танадай.Армия Кемел қой бағып жүр,бейнетқор жан бiр..

Жер иесi – уәй, Қамбар,күйге түстiм айғайлар:қара жердiң қазығықолыңда ма, пайғамбар?!Кешiп бастан кемдi күн,күдiктенем ендiгi.Сен болмасаң, бұл..

Байсалды да сабырлы дос!Желтоқсанда, Брежнев алаңындаболдың ба, әлде сырт көз боп қарадың ба?Қызықтаушы ең бұрындар құр жiбермей,еңбекшiлер шеруiн..

Ұмытқам жоқ ел барын, ауыл барын,Жиi еске алам сендердi, бауырларым.Нөсер болып құюға асықпаңдар,Туар әлi сендер бiр зауылдар күн.Ақша бұлттар –..

Қара сұр бұлдыр дүние.Дала сыр шашпай бұйыққан, Қараймын мен де күйiне,Шыға алмай түйткiл-тұйықтан.Алас ұр, әлде тын iштен,Қарарсыз тағдыр..

1.Сезесiң бе, дәл қазiр ауыр халiм,Тiлiм-тiлiм жүрегiм, жауыр жаным.Қалай ғана сен бiздi қиып кеттiң,Қимай тұрмыз бiз сенi, бауырмалым?!Мәрт..

Отыз төрт жас…От бүркер өрт-сезiмiм,Көбiк шашар қуатты өр теңiзiм,Қарымыңды ойша мен шамалаймын,Қала ма деп артымда ертең iзiм…Отыз төрт жас,Өз..

Қарашада… оңашада…Ұқсағым кеп дана шалға,Отырамын ойын қумай,Мойын бұрмай тамашаға…Бұл құдайдың құрғыр айы,Қара суық ұрғылайды…Балықшыдай ау..

Беріде Шоу, әрiде Шекспир, Эсхил…Драманы қол көрген небiр естi.Поэзия әлемi – Тянь-Шань десек,Трагедия – сол таудың Эверестi!

Ертең тағы таң атады арайлы,Назеркешiм Күнге күлiп қарайды.Күннiң нұры қуат берiп бойына,Шуақ болып жүрегiне тарайды.Шындығында шолжың көп те, аз..

Оқырманым аз менiң, тыңдаушым да,Қалай ғана болмасын мұң даусымда:Ана тiлiм бара ма ұмытылып,Тағдыры әлде шәйiрдiң тұрлаусыз ба?..Кiшкене күн барда..

Жатырмысың сұқ көздерден жасымай,Жарықтығым, жәрмеңкелi Жасыбай.Жүрегiмдi жарып шыққан жырым-ай,Жанарымда жасаураған жасым-ай!..Жүз қаскүнем жазды..

Жанарым нұрға,Жүрегiм жырға бөлендi,Жағаңда тұрып суырып салдым өлеңдi.Арманым менiң,желкен боп аппақ шақырды.Сезiмiм менiң толқын боп ерте..

Жаз – джаз айы…Аз жазсам да, жаз жайын саз жазайын,Маужыр маусым, тамылжыр тамыз қандай,Шiлде қандай шiлiңгiр – маздақ айым!Жаз – джаз айы…Кештiм..

Ғасырды ұққан ұмыта ма қайғыны,тек күлкiмен өте ме екен ай-күнi,бiр тосылмай тылсымы мол заманда,жұрттан аса бере ме екен айбыны?Тек шаттық па аңсап..

Сәкен екi тумайды деседi жұрт,Туады екен… төнбесе кешегi бұлт.Өшедi мұң көңiлден кiреукелi, –Бұлбұл құсым сайрайды, өседi гүл…Кiм естiптi ақынның үнi..

… терiп алдым аңдамай25-тi,осылайша Жырдәурен зырлап өттi.Жиырма бестi келмейтiн қайта айналып,Ерсерiдей берiле жырлап өстiм./Мүшел жастар тiзбегiн..

Шығыстың жетi жұлдызыНұрлантып Муза аспанын,Төгiптi кiлең үр сұлу,Рубаят, ғазал, дастанын.Жетi жұлдыз дегенiң –Кәдiмгi Жетiқарақшы,Олардың құтты..

Жырлағанмын мен кеше Саттар жасын,Мен де сол кез болғанмын оттарға асық.Қас қағымға мәңгiлiк сыйса дедiм,Дарбазасын кеудемнiң арманға ашып!Маза..