Қабиболла сыдиықұлы туралы Өлеңдер ✍️

Тынды, бітті бір өмір, Жасып қалды мың көңіл. Тартты солғын реңім, Жүз тілінді жүрегім.Алыстан мен адаспай, Асқарым деп келер ем. Арманға ажал..

Желдер есіп, Құмдар көшіп, Жер өзгеріп кетеді.Айлар ырғып, Жылдар зырғып, Өмір зулап өтеді.Қайда арын,Қайда жалын,Уақыт, шіркін, не етеді?Ту құр..

Құрдастар бәрі балалы, Қалыппын жалғыз мен бойдақШаужайыңнан алады, Көрген жерден бәрі ойнап.Дей алмаймын: — Бір жерде, Жарқыраған айым бар.Тоқтай..

Сан бейне ойда зырлап көлеңдеді Қиялым шар тарапқа елеңдеді.От сезім өрттей өршіп, алас ұрып, Жанымды көп толқытып өлең келді.Бір сыр кеп көңіліммен..

Дүркіреп кетті-ау бұл дала, Күркіреп аспан тұлдана. Не болып кетті табиғат, Қап-қазір бей-жай тұрған, ә?Нажағай бұлтты тілгілеп, Көктен бір нөсер..

Жел жұлқып ағаш басын, төгіп нөсер, Нажағай бұлтты айыра шатырлады. Мезгілде сәулемменен мен кездесер, Қап, мұның қарашы енді қатырғанын!- Тоғызда, ..

Сонау бір Жемнен соңыма ерген сен едің, Сан серіктердің сыралғысы едің, жөні едің, Қырларға шығып, қиырға көз сап қарасам, Маңымда жоқсың, қайда бір..

Төгілткенмен қаншама сөз, жырымды, Көңіл қойып, салмадың көз қырыңды. Қорықпашы өзеуреп қалмайды деп, Ұнатпаушы ем құр көңіл тоздыруды.Адам ба едім..

Асық атып, көсік қазып, доп қуып, Қатар тарттық тай, құнанның шоқтығын. Бала дәурен базары мол бірге өтті, Құм бойында құлыншақтай көп күнім! Ақ..

Япырым-ай, жау ма, әлде жанашыр ма? Бір от бар қара көздің қарасыңда. Жалт еткен жанарының оғы тиіп,Құладым махаббаттың даласында.Жанары жанарыма..

Толқынында сезім деген ағынның, Сенің аппақ жүрегіңді сағындым. Жалғыздықты сезбесін деп өмірде, Құшақ жайып қарсы алдымнан табылдың.Сен өмірде..

Жалбыр бұлттар кешке тауға шөгеді, Күздің лебі бал бетіңнен өбеді. Тозып біткен сұр мақпалдай қырқылған, Кеше қырды тегіс жапқан көк енді.Бақ. Екі..

Тымырсық ауа, тылсым шақ, Манаурап мең-зең кергиді. Теңіздің арғы шетімен, Астасып бұлттар өрбиді. Ақшулан толқын ақырын, Ақтарса, шіркін, өр күйді!..

Боз адыр, боз жусанды боз далада, Боз бота безілдетіп боздайды екен. Сұлудың сыңсуындай мұңды дауыс, Ойыңды астан-кестен қозғайды екен. Санаңда сан..

Жетпісті қапсың алқымдап, Кешегі гүлдей жайнаған жеңгем-ай! Шаршаңқы көзбен салқындап, Қарайсың мынау өмірге, Күлмейсің бүгін жарқылдап, Кәрілігі..

Қыс болса, қарлы боран үйіреді, Қара бұлт бүркіттей-ақ шүйіледі. Жаз шыға жауқазындар қырды жауып, Көргеннің көңілі тасып сүйінеді. Туған жер ..

Жел, жел, жел!!! Жаным, коңыр жел, Сені еске алсам көзіме Елестейді бағзы ел. Ел, Ел, Ел!!!Мен сені әбден сағындым, Кел, кел, кел!!!Ұлан дала төсінде..

"Біздің Төкен келді бүгін елуге!" Деген сөзге болар ма екен сенуге? Қиғыр кылыш секілді есіл жігітім Ойысар ма сартабайлап желуге.Елу деген елу..

Туған жер, болдың екен неден ыстық? Сүюге топырағыңды құшып-құшып, Сандығын сағыныштың айқара ашып, Келемін аспаныңда құстай ұшып.Кең дала, таңғы..

Бұлтты аспанда нажағай, Шатырлата жөнелді. Жерде жаңбыр "би билеп", Сатырлата жөнелді. Құйды нөсер шелектеп, Бұлт "арқасы" құрыстап. Төгіп-төгіп алды..

Қараштың миялы сайлары,Жиенайдың жусанды жондары, Ақкиіз самалы жайдары, Жемімнің мөп-мөлдір сулары, Көлқұдық жазығы, Кетпейсің есімнен Ойладым..

Аспаны ашық, адамдары жап-жарқын, Таңы кандай, түні қандай сап-салқын? Жақын тарттым осынау жерді жаныма Туыс көрдім жомарт жүрек, ер халқын.Құмы да..

Қалада бітпей тіршілік, Оралдым күзде ауылға. Сағынып жүрген сан жылдар, Құрдасқа, досқа, бауырға.Үбектеп жүрген қу жанды, Үп еткен лептен жасқанып..

Толқын кешкен теңізші емен белшемнен, Тау ұлы емен бұлтпен ойнап, теңселген. Сахарада самғап өскен жан едім, Асаулардың құлағында ойнап..

Көктем келіп көкпеңбек, Аңсап байтақ даламды, Асығамын жетсем деп, Дала билеп санамды.Ұлан дала, төсіңде, Ұлылықтар жатыр-ау! Тебіренемін теңіздей..