Ұлықбек есдәулетов туралы Өлеңдер ✍️

— Далам! — десем: құлындағы дауысым құраққа шығып, жаңғырығып жатады жыраққа сіңіп, көгенкөз бұлақ кенеттен күлкісін тиып, іргеме келіп аунайды жылап..

Шырылдаса бозторғайлар, Оянбайды бәз тойғандар. Сайраса да жезтаңдайлар, Селт етпеуге қол қойғандар.Қағылса да қоңыраулар, Естімейді саңыраулар...

Құс жолына жеткенше сенделемін, Жеткен күні басылар шөлдегенім, Тоқтата алмай түнеріп тынарсыңдар,Тауға тартқан табыттың дөңгелегін.ҚұлағынаҚорқыттың..

Алтынмен торың апталған, Өзегің толы өкініш. Қиыр шет, алыс жақтардан, Тарту боп келген тотықұс.Кейуақта болдың сырласым, Тотым-ау, менің..

Қарлығаштар, құйылып құбыладан, келіңдерші көктемде тірі маған,мен сендермен о баста бірге туып, өздеріңмен өрбігем бір ұядан.Дүниенің болса да..

Ақынға қанат бер, құдай: ақшуақ таңдардың арайын шарлау үшін, ақшулан таулардың аспанын самғау үшін; тарпейіл күншілдің табасы болмау үшін, тап басар..

Сылқылдап қана арбап күліп, тұрмайды теңіз төсектен, араққа малып нан лақтырып,шағалаларды мас еткен,жағалаудағы жігіттер...Машақты көктен қағып..

Бітіпті деймін түсімде қос қанат маған, Қос топшым бар да қолым жоқ, Қостан аттанам... Қатар да қатар қаптаған қауырсынымды Керегедей ғып жаям да..

Жиі ашынам! ен далада миы ашыған мен ғана ма?Сойылғанда қазанаттар, қойылғанда азаматтар,кәрғыз толы кең далада, жалғыз бөрі —мен ғана ма?қарақтылар..

Тағдырдың жеңілдетер ауыр сынын жыр жаз! — деп, бердің аққу қауырсынын, төңірегім түгел самғап бара жатты ашқандай маған бір сәт тәңір сырын.Аққу..

Ұясынан ұшқандаҚайта оралмас құс бар ма?Әттең, дәурен — құс емес, Тамсандырған түс-елес, Қайта оралтар күш қайда?Тасып өзен тіл қатар, Тас лақтырсаң..

Білмеймін қандай туыстығым бар құспенен, Бұл дүниеде ешкім жоқ маған ұш деген. Бірақ та дәйім түсімде ұшып жүрем мен,Бір қанат қақсам —қалықтап жерге..

Арыстандай айбаттым, Жолбарыстай қайраттым, Аспандаған байрақтым, Қанша жұлдыз жайнаттың, Қанша бұлбұл сайраттың, Қазақстан, ардақтым!Тұлпарыңның..

Қайдасыңдар,Қайран менің астаналарым, Сендерді ойлап жанымды жасқа маламын. Өзегімде өртеніп Отырар жатар Кезіп жүргенде әлемнің тас..

Ақша бұлттар,Аспаныңда Ақ ботадай ойнақтаған, жас қала. Жүз түрленіп қас-қағымда, Жан сырына бойлатпаған, Астана.Көшелері күнге ғашық, Әрбір тасы ән..

Астанада түн ауды, ақ түтек қар шұбаулы, үрлеп тұрмын деміммен, әйнектегі қырауды.Ақ құйынның ұршығы, көше айналып тыншыды, қыз ұзатып жатқандай..

Самаржақ жел зарлауық, қымтатқызып тұс-тұсты, бір-ақ түнде қар жауып, бір-ақ күнде қыс түсті.Ақ сәукеле киініп, аппақ үкі тақты бау, ақ қайың тұр..

С.БәйтерековкеБақытты сәттей боп қас-қағым, Алматым, сенде өтті жас шағым. Ұмытпас мені де Медеуім, Тастағым.Арманға құшақты ашып көп, Өртенгем мен..

Терезені ашып ем қар ұшып кірді, Бөлмені басқан буменен жарысып кірді, Мұнарлы түнде қан-сөлсіз қылаңытқан Ай, Ат жүйріктей боп аспанға жабысып..

Қағылез, қара бала қалқан құлақ, Солақай домбыраны тартар бұрап. Кеудесі күмбірлеген күміс әуен, Шабыты шалқып-тасқан шалқар бұлақ.Ал..

Ауыл осы өзім талай жыр еткен, анау үйде қоңыраудай шыр еткем, анау қырда көкейімді ой тесіп, арманымның маңдайынан күн өткен, мұнда тұңғыш табын..

Қанатында қалқи беріп дүрмектің, Көптен бері жалаңаяқ жүрмеппін, Көптен бері жерге тимей табаным, Көптен бері жаяу өмір сүрмеппін.Жағалаудан желге..

Қанатым қабат қайрылып, Қасірет-қайғы төнер тұс, Қапыда қалдым айрылып, Қарындасым қайда, Қара Ертіс?Балапандарын шайқаған Қайрылып ұшып келер құс...

Қара Ертіс, саған қайранмын: қайрылып артқа қарамай, қақтығып келіп қарадай, қаймығу білмес баладай, қойып бір кеттің Зайсанға қоңырқай тартқан..

Тегеранғааттанамын мен қазір,алып ұшақ арқырайды жолға әзір. «Жер тағы да сілкінді, деп Зайсанда», сөз қылды жұрт.,әзіл емес, қайда әзіл?Ішім іріп..