Сырбай мәуленов өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Өзендер суын ұсынып,Таратар нұрын күн бөліп.Жаныңды орман түсініп,Сыйлайды барсаң гүл беріп.Айығып қысқы ойынанЖадырар жазда күз күліп.О, адам, сенің..

Теңіз де жиі ойланып,Атады көкке көбігін.Астыңда жатқан айналып,Естисің кейде жер үнін.Аспан да ойға батқандайАлады демін күрілдеп.Өлеңін жазып..

Сүйемін түскі тауды аппақ,Сүйемін қысқы қарды аппақ.Сүйемін өзен жарынаСүйеніп тұрған талды аппақ.Сүйемін селдір бұлтты аппақ,Сүйемін мөлдір сүтті..

Өз көзіне сенбегендей әлі жұрт,Қақпа алдында тұрып қапты аңырып.Жер астына түсіп кеткен бір қалаМың жылдан соң жатыр қайта табылып.Бір кездерде..

Жаңбыр өтті жүгіріп,Орнында бірақ қалды бұлт.Теректер шашын жуынып,Шулайды бұлақ жарды ұрып.Қоңырайған тау түсі,Өкпелеген адамдай.Келсе де бұлттың..

От боп шарпып жел лебі,Бу боп ұшты көл демі.Түсті таңдаБір шық боп,Тұрды талдаБүршік боп.Кетті күзбен жылысып,Келді қазбен бір ұшып.Тұр бөлмеде гүл..

Күлкі көрем көгілдір көл бетінен,Күлкі көрем аспаннан,жер бетінен.Күлкі, күлкі жан-жағым, толған күлкі,Күлкіменен дүние тербетілген.Күлкілерде..

Осы бір қара көздердеМейірім, жылы күлкі бар.Атылар кейбір кездердеАшу бар,аспан бұлты бар.Жүгіріп жатқан ағын бар,Құбылып жатқан сағым бар,Сақылдап..

Жоқ оған көктің бөтені,Бұлттар да жайлы мекені.Тұр оны бірдей көтеріп,Жер менен аспан екеуі.Шыдайды ол зілдей салмаққа,Палуандай жатыр..

ҚанжарҚалған жүзін тот басып,Қанжар айтты қаламға.Қара түнде от шашыпЖүрдім сонау заманда.Ақ жүзіме қан тамды,Ақ жүзіме жас тамды.Салдым ойран..

Аспандағы бұлттардайӨрнектеліп өріліп,Алматыдан шыққандайБір Алматы бөлініп.Күлімдейді кәрі әже,Жас қалаға көктемдей.Күннен жасап терезе,Таулар үй..

Желпіп жаздың гүлдері,Күн күледі нұр құйып.Жетелейді ілгеріБір биіктен бір биік.Тұнған сыры тұңғиықШықсам шыңға асыға,Тағы да алдан бір биікШақырады..

Аралап ойды, дөңесті,Соқпақтар сансыз таралған.Кейбірі тартып көмескіКеледі көне заманнан.Көрсетіп жолды ағындаМұхитта жатыр мың соқпақ.Тек айға..

Бұлақтар таудан құйылса,Күлкісінде сен барсың.Ормандар жазда шайқалсаЖапырағында сен барсың.Толысып егін дән жайсаТопырағында сен барсың.Аспанда..

Тұнған бұлт жылғалардың жырасынаТастардың иығында тұр асыла.Құздардан қиқулаған тас бұлақтар,Оралған жолаушыдай жыр асыра.Мекені биіктегі күннің..

Қыс даланы қырыны ап,Қырды жапқан қар аппақ.Отыр бей-жай шырылдап,Қарағашта қара оқпақ.Қанаттарын сілкініп,Қадалады қуысқа.Тұмсық шоқып..

Күн кестесі, ай жолы, ауа ақпары –Календарьдың кішкентай парақтары.Судырайды аударсаң секілді бірКөгершіннің кіршіксіз қанаттары.Туған жердің орман..

Қасиеті танылмайТұрса да әзір өзгеге,Жабағының жалындайЖалбырайды боз көде.Жел үрлесе басылмайТулайды, онда жоқ тыныш,Бейне атамның шашындайШашақтары..

Дірілдейді тауларданАтылып тас бұлақтар.Дірілдейді жағадаЖайқалып жас құрақтар.Дірілдейді шырақтайАлыста аспан жұлдызы.Дірілдейді сынаптайТаң алдында..

Бір адым жер ырыздықТисе тілі соқаның.Бір адым жер – аспаның,Бір адым жер – Отаның.Тұрар шіркін тіршілік,Кейде суда бір жұтым,Кейде нанда бір..

Жұмысқа жастай жұтынып,Ерте тұрып азаннан.Жүреді бір қарт сыпырып,Көшені тұнған тозаңнан.Күн құйса суық бұршағын,Ағашты күтіп ем істеп.Кей кезде..

Адыры тартып шағырмақ,Көрінді таңда тау тұңғыш.Қанаты от боп жалындапКеледі жерде алтын құс.Аспанға тура кетугеЖібермей оны тартты күш.Дөңгелеп..

Жаңғырып орны жараның,Жазылып әлі кеткен жоқ.Жоғалтқан ұлын ананың,Көз жасы әлі кепкен жоқ.Жабысқан соғыс суығы,Денеде жатыр дерт болып.Шырпыдай..

Ақ түн, ақ түнАлып бір ақ сауыт.Ақ боз аттыңЖалындай ақша бұлт.Ақ түн - ақ гүлАйнала тұтасқан.Төгілмей шақ тұрАқ мұхит - сүт аспан.Ақ түн - ақ..

(Баллада)Соғыс күндей күркіреп дабыл қағып,Айналаны орады жалын жауып.Ұшып түсті бұтақтан кішкене құс,Қанатынан дірілдеп қаны ағып.Жалғыз тамшы..