Ескен елубаев туралы Тақпақтар ✍️

Алматыда, шеткейде,Барша аң-құс баласы,Зоопаркте, көктемде,Тату-тəттi арасы.Бiр-бiрiмен жау ескi,Мысық, күшiк қатар жүр.Ал қонжығың тауешкiЛағымен..

Заман дамып келедi,Дамымаса сəнi жоқ.Жүзiм жемiс бередi,Iшiнде еш дəнi жоқ.Көрiп жүрмiз көлемiҚызылшадай сəбiздi.Помидорлар өнедiТура əңгелек..

– Көрмедiң бе, бiлесiң бе? –Деп iнiмнен сұрадым. –Радионы кiм өшiрген,Кiм бұраған құлағын?Радионы ашпа ендi...Өтiндi iнiм күлiмдеп:– Мен өшiрiп..

Бiр жасында қос қолынЕмiзiкше сорды ол.Екiсiнде еңбектеп,Аяқ еттi қолды ол.Қасық қылып ас iштi,Үш жасында қолымен.Төрт жасында күрек қыпЖер қызып жүр..

Жақып жақын арада,Түнеп шығып далаға,Жаңалықты өзi ашқанЖайды барлық балаға.– Байқадың ба, түнде сен,Мен айтайын бiлмесең,Қараңғыда адаспайҚалай ұшып..

Ас iшерде «қолыңдыЖу» дегенге орынды,Ерiншек шын ерiндi,Қиял ойға берiлдi:«Таңертең жу қолыңды,Түскi аста жу қолыңды,Кешкi аста жу..

Мына көзiм көрдi,Бес оқушы болды;«Бiрге» оқитын –Бiр,«Екiге» оқыр –Екi,«Үшке» оқыр –Үш,«Төртке» оқыр –Төрт,«Беске» оқыр –Бес...«Маңыз шықпас еш» –Деп..

Қардан жоқ деп жеңiл,Жүрген сенiп көңiл.Бiр күнi қар жауды,Басып қалды бауды.Жеңiл десем қарды,Сындырды көп талды.Бала асылса сынбай,Дауылыңа..

Балалардан сұрадық:– Нелер, нелер, нелер? – деп, –Тəрбиенiң құралы,Өнеге-ықпал берер көп?Бiреуi айтты:– Кино, – деп,Кино түсiп ойына.Құптап қойдық..

...Тық-тық ұрды,Тыңдап тұрды.– Бұл кiм?– Менмiн.– Не қажет?– Жеймiн.Қолымда пышақ,Берсең рұқсат,Өзiңдi сойсам,Армансыз тойсам.– Тым ерте..

Бауыр басқан қалаға,Не дерсiң бұл балаға?Келiп едi ауылғаШықпай отыр далаға.– Қызық екен мiнезi, –Дейдi үйдiң иесi.– Жабайы боп кеткен бе,Қалада..

Сатушымен тiлдестiк:– Нарқы қанша алманың?– Сатып жүрмiн күнде өстiп,Қайсы алманы таңдадың?Үш сом мына жатқандар.Ал мыналар «екiден».Разы дəмiн..

– Жатқа айтшы бiр өлеңдi, –Деп көпшiлiк сұраған.– Ересекпiн мен ендi,Оқимын тек роман, –Дедi Нұрлан, кiлең «үш»Мектебiнде баға алар:– Өлеңдi оқыр..

– Өзi асылып өлдi шошқа...– Мұнысы ендi болды босқа...– Əттеген де, обал-дағыКөп-ақ едi торайлары...– Қашан екен жаназасы?..Қауесеттiң тамашасыСендi..

Көршi үйде, бала мысықтыҮш жасар Нұрлан көрдi де,Зəресi əбден ұшыпты,Жүгiрiп маған келдi де;– Көтер, – деп, – менi тезiнен, –Жармасты қолға ол тағы:–..

– Солдаттағы баламаХат жазып, ал сауабын, –Деп өтiнген анаға,Нұрлан бердi жауабын:– Айдақ-сайдақ жазуым,Апа, – дедi ол, – болмайды.Хат жазуға..

Жаңбыр жауды...Қақ тұрды...«Iшпе оны, лай су», – деп,Сиырға тас лақтырды,Бiр қыз: «Таза бар су», – деп...Қызды қостап, бұйырдым:«Айдап əкет, дұрыс»..

Бiр iс бiтсе, бiрiсiДайын кезек күтетiн,Бұл адамның жұмысыБар ма, сəрi бiтетiн.Қидырмаса болмыс-тыШашы өскен, күлкiлi.Алдырам деп сол шаштыКезекте..

Ойла, тапшы,Кəне, жердеКiмге жақсыБəрiнен де?Жақсы дер емДүниеде,ҚұмырсқағаБiр илеуде.Өйткенi оларМұның сыры,Күнде көрерБiрiн-бiрi.Сан мыңы бiрТұрып..

Қой сойып, ет асты,Алға тартты басты.Оны Қайсар бөлдi,Жолы үлкен сол-ды.– Үлкендердi тыңдап,Жүр, – деп, – тiл ап, сыйлап...Балаларға құлақБердi ол..

Үстел үстi толып тұр,Не бiр затқа кенелiп.Класс түгел көрiп тұр.Оған бiздер не делiк.Рогатка,Гайка,Құрт,Бəкi,Тарақ,Айна,Кiлт,Мейiз,Нанның..

Машинадан шықпай отыр Сарамыз,Үш жасар қыз қылығына қараңыз.Сиыр сүзiп алады деп қорқып тұр...Ол сиырмен жүз метр жер арамыз.

Балам айналыспағанСпорттың түрi жоқ.Менiң байланыспағанТренердiң бiрi жоқ.Футбол барды, қуылды,«Жарамайды, əлсiз», – деп.Бокс барды. Қиын-ды...Қашты..

Жаз шығады.Каникул кеп жетедi.Қойлы ауылға ұлым менiң кетедi.Қазақшаны үйрен деймiз тапсырып,Қазақша тiл бiлмегенi өтедi.Күз болады.Ұлым үйге..

Бəтеңкем жыртылды...Əпердi жаңаны...Сықырлақ бiр түрлiКигенде табаны.Мектепке барарда,Бəтеңкем сықырлап...Бар бала... қарар ма,Мен жаққа жыпырлап.Зер..