Ертай ашықбаев туралы Тақпақтар ✍️

Көгеріп кеше еккені,Әйнектен қарап тұр атам.Көктемде нөсер төккенінМен-дағы шексіз ұнатам.Бір құрбым болса қасымда,Жүгіргім келіп тұр менің.Суланып..

— Лағым-ау, кел бері,Неге қаштың секіріп?— Жұлмалайсың сен мені,Мазамды әбден кетіріп.— Ұстатпайсың, торпағым,Сен менен не сұрайсың?— Мінезіңнен..

Саялы бақ — мекенің,Бөленесің арайға.Ал мен ертең кетемін,Өкпелеме.Жарай ма?Өтсе де сан күн, апта,Тек құбылып арбайсың.Өзгермейсің бірақ та,Өзге..

Көшет құшақтап келеміз,Көбейсін шыбық, тал мына:Мектеп жанына егеміз,Егеміз есік алдына.Су құйдық, міне, тағы, аға,Баптадық тағы, міне, біз.Жүреміз..

Ұясынан Күн де шықты ертелеп,Мәлік жатыр ояна алмай еркелеп.Ойлайтыным –Күн неге ерте шығады,«Тұрмаймын» деп Мәлік неге жылады?...Ұясына Күн ертерек..

Кетті ме екен ұйықтауға ол тағы да?Ай тығылды бұлттың арғы жағына.Қырау жапқан шығар, бәлкім, «ішігін»,Ұясына кіріп кетті күшігің.Жалындырмай анаң..

Ерке болып кетерсің,Қолыма алып көтерсем...Әлі-ақ сен ер жетерсің,Кім боласың, көкем, сен?Аңсайсың ба биікті,Үлгі болып теңіңе?Боласың ба..

Таза ұстаймын үйімді,Менен жұмыс қала ма?Ілгішке іліп киімді,Көмектесем мамама.Елгезекпін — бұл анық,Мамамды мен сыйлаймын.Білегімді сыбанып,Ыдысты..

Көмектесер балалар атасына —Жөндей қалса арбасын,Алып берер балғасын.Түзеп берер тағаны,Шегені де қағады.Көмектесер қыздар да апасына —Сабақтасар..

Деді атам:— Немерем ақылды-ақ,Көкем де қойды оны мақұлдап.Ағам тұр:— Есейдің енді, — деп,Мен тұрмын кекілім желбіреп....Қаншама жылы сөз естідім,Сені..

Сені қашан оянар деп қарап тұр,Кім дедің бе?Бөлмедегі сағат бұл.Қанша минут кеш шықтың сен?Санап тұр.Сезесің бе?Бөлмедегі сағат бұл.Барлық үйді..

Парағыма аппақЖазып осы кезден,Алсам деп ем жаттап,Цифрларды тез мен.Тіпті тыным алмай,Күнде жаттап жүрсем.Телефонда қандайЦифр барын..

— Сен сияқты еркеніЕшбір үйге бермесін, —Деп анашым...СерпедіТерезенің пердесін.Ақ сәулелер еркелеп,Жүгіріп жүр еденде...Олар, сірә, ертерекОянған-ау..

Гүлім бар қызық-ақ,Көріңіз енді сіз.Кім қайдан үзіп апӘкелді?Белгісіз.Кім көрген мұндайды:Сусыз да солмайды.Балалар жұлмайды,Ара да қонбайды.«Мұндай..

Қарап тұр үнсіз терезем,Келмей тұр қайтып кешегім —Жатталмапты ғой ережем,Қате шығып тұр есебім.Тақта да бейне жат айдын,О, кеше неге..

Күнде көріп өттіңдер,Қанықсыңдар бұл заңға:Бірге өссе көп гүлдерАйналады гүлзарға.Жаз ұсынар сый қанша,Маңай сәнге толады:Ағаш, талдар жиналса,Жасыл..

Гүлдері даламныңСолмай ма —алаңмын.Кірпіші қаламныңМығым ба —алаңмын.О, дала,балаңмын,О, қала,балаңмын....Саулығын тілеймінҚос бірдей анамның

«КАНИКУЛДА НЕ ІСТЕДІҢ?» —Қызықтан құр қалмадым.Шындық —өзен кешкенім,Шындық —қармақ салғаным.Уақыт бос өте ме,Шықпасаң да жолға алыс.Апам менен..

Кім мектепке келеді —Жоқ сәні де,әні де.Каникулда,себебі,Оқушының бәрі де.Хабарым аз достардан,Кімді қайдан ұстармын?...Мектеп —күзде бос..

Деп:«Инесі көп, тегі», —Ұнатпайды кірпіні.«Дайын тұр, — деп, — тепкелі», —Жақтырмайды жылқыны.«Жемді шашып төгеді», —Деп сөгеді тауықты.Жыланды жек..

Терезеден қарадым,Сымға қонды құс.— Мен телефон шаламын,Әй, құс, жылдам түс!

Ұшасың қонбай,Мұның не,торғай?Жем шаштым жерге,Тамақтан,кел де.Жалғызбын бүгін,Жайымды ұғын.Құрмайын тұзақ,Кетпеші ұзап.Отырмын жалғыз,Ойнайық сәл..

Таусылды сөзім,Жылама, бөпем.ӨскесінөзімБоламын көкең.Ұйықтай ғой,кел,сен,Емізік ем де.Сен жылай берсеңЖылаймын мен де.

Бөпешім кетіпті қатты ұйықтап,Апыр-ай, оятып алмайын.Сағатым:— Так-тик-так!— Так-тик-так! —Деп, әне, қағып тұр таңдайын.Өзім де кетпейін қатты..

Бір-ақ сәтте қас-қағымКөршімізді кеше әлгіҚуантып-ақ тастадымДеп:«Балаңыз бес алды».Бүгін балабақшаданЕртіп келгем баласын,«Болып өс, — деп, — жақсы..