Бөлім: «Тақпақтар»

Алыстық,Аяқтан шалыстық.Күрестік,Мықыннан тірестікБұлқыстық,Аянбай жұлқыстық.Терледік,Бірақ бой бермедік.Үзілді бар ілгек,Түймеміз.Не бетті айтамыз..

Айтып көрді жалынып,Қорқытты да,Қоймадым.Асыққа бір салынып,Армансыз-ақ ойнадым.Досым маған тіл қатып,Досым маған қарайды.— Кетіпті ғой күн..

Коньки теуіп жүргенмін,Қайдам қайтіп көргенін,Түбіт шәлі басындаТәтем келді қасыма.— Кеттік!— Қайда?!— Концертке!— Тәтежан..

Жарыспақшы көп шана,Жаңа шана, көк шана!Сен бір жүйрік оқ шана,Саған жетер жоқ шана!Сынасатын кез, шана,Саған айтар сөз, шана:Мені жығып кетсең..

Аяз үйге қуып кеп,Бүгін сұмдық суық деп,Қабат-қабат киіндім,Мықтап буып-түйіндім.Сырмақ, ішік, пальтоныңСыртында бір бар тоным.Паровозша..

Болды біздің жолымыз,Судан шортан суырдық.Содан кейін оны бізСарымайға қуырдық.Дәмді болып піссін деп,Салды досым бұрыштыДәмді болып піссін..

Ғайса екеуміз күресіп,Жүріп алдық тіресіп.Дуылдайды балалар,Шуылдайды балалар:— Бәсе, бәсе!— О, мықтым!— Қақ тұсынан..

Көлден іздеп жұмыртқа,Көп жүріппіз ерінбей.Қайттық содан ымыртта,Кетті ештеңе көрінбей.Сарымасаның бір кездеОртасында..

Ешкім жоқ қасымда,Үй іші тып-тыныш.Жалғыз-ақБасымдаҮрей мен қорқыныш.Жұмыстан апашымНеліктен кешікті?Қашан кеп апашымАшады есікті?!Сұр көжек емес..

Інім маған тартпаған,Інім менен көп бөлек:«Бір қант бердің деп маған!Жемей қойды өкпелеп.Жыламас ем өкпелеп,Жыламас ем мен өйтіп.Сол бір қантты..

Кей күндері даланыҚара суық басады.Жеңіл жүрген баланыТоңдырып ол қашады.

Соғады боран, соғады,Ашулы өзі, долы әрі.Шулатып орман, даланы,Қорқытады бар баланы.

Жылтыр мұздың үстіндеАяқ тайып тұрмайды.Керегі жоқ күштің де,Коньки өзі зырлайды.

Әйнекке ою салады,Көргендер таң қалады.Суретшілік өнергеҮйретеді ол баланы.

Еркелетіп соңыңнанАқ ботаңды ертесің.Көрінеді жотаңнан,Тау сияқты өркешің.

Күн-түн санап өсесің,Жайдақ суды кешесің.Керек саған күтім,Дайын тұр ғой сүтің.

Ай мүйізді серкесің,Қандай өзің еркесің.Отарыңды шұбатып,Қырға қарай ертесің.

Аппақ қандай лағым,Салбырайды құлағың.Келтіресің күлкімді,Түрің неткен сүйкімді.

Ала белді бұзауым,Кесілмепті тұсауың.Тұсауыңды кесейін,Моншағыңды шешейін.

Құндыз жалды дөненім,Сені жақсы көремінШаужайыңнан қақпайын,Жүйрік етіп баптайын.

 
Жібек жалды құлыным,
Желкілдеген тұлымың.        
Ылғи да асыр саласың,
Ойынға қашан қанасың?

Қара ала түсі,Қабығы қатты.Қып-қызыл іші,Не деген тәтті!

Бір-бірлеп үзіп,Моншақтай тізіп,Жедім көп жүзім,Шамасы жүзін.

Қызықтырып баланы,Күнгейге өрлеп барады.Қолқаны алып қош иісі,Танауыңды жарады.

Базарда көп жаңғақ,Алам оны таңдап.Сырты сондай қатты,Дәні бірақ тәтті.