Өлеңдер ✍️

  17.09.2022
  116


Автор: Есенқұл ЖАҚЫПБЕК

БҰ НЕСІ?

Құлағымда Жер шулайды,
Ел шулайды.
Бұ несі?
Еш адамның маңдай тері, үлесі,
Берілмеген сияқты әлі.
Өршіп барады жылдан-жылға,
Махаббат пен Ғадауаттың күресі.
Бұ несі?
Құлағымда тау шулайды,
Дала боздап. Көл тулайды.
Дау шулайды, таусылмайды,
Талас-тартыс тағы да.
Жанталасып шындық іздеп,
Жан адамның шыға алмайтын жағына.
Ешбір қоғам,
Ешбір заман
Жаралмаған адамзаттың бағына.
Ешбір патша,
Еш заманда
Келе алмаған бабына.
Бір жығылып, бір жеңесің,
Күрескенмен шығармайсың мағына.
Бәрі соның қарапайым қанағаттың жоғы ма?
Шулап жатыр ел менен жер тағы да.
Қайтем енді,
Шуласаңдар, мен де бірге шулайын.
Көз жасымды сулайын да,
Мен де бірге тулайын.
Пенде болып әуел баста туғасын,
Пенделіктің жолын осы
Қалай бірге қумайын?!
Ал шындығы,
Сенде де емес, онда да емес көңілім.
Пенде болып өтсе-дағы өмірім,
Оңашада Періште боп бір нұрланып жырлайын!
Шыққан Күнге,
Өскен Гүлге қуанған.
Естілмейтін дыбыстар бір шығарған,
Жүрегімнің жан дүрсілін
Өлеңге сап тыңдайын.
Сен де тыңда,
О, Пендем!




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу