Өлеңдер ✍️

Екейден шыққан Қайназар,
Мұндай бір сойқан қайда бар?
Алатау елін сұраған
Елімнің басын құрған,
Сарыбайменен өш еді,
Сойқанды салып кесірлі
Қаражал қасқыр секілді
Жолын бір талай кеседі.
Атағы кеткен әр қайда
Жақсымын деген Сарыбайға
Жасаған оның сесі еді.
Өстіп жүрген Қайназар,
Бір күні ұстаханаға
Абайсыз кіріп кетеді.
Көрпілдеп жатқан көрікке,
Көздері түсіп кетеді.
«Темірді темір кеседі
Темірді темір теседі»
Дейді де есіл Қайназар
Бұрылып шығып кетеді.
Осы бір өзі Назардың,
Тоқтамға келген сабаздың
Сарыбайға да жетеді.
Бірлігін елдің ойлаған,
Сарыбай мен Қайназар
Бітімге келгені осы еді
Сарыбай ақыл кеніші,
Сонда бір кеңіп терісі
«Қайранда ерім Қайназар,
Сендей бір серік қайда бар?
Дүрдиіп дүрсіп жүргенде
Дүние бастан айналар,
Батырлық, ерлік сенде бар
Айла мен амал менде бар
Екі тарлан бөрідей
Ал, қостық тізе дейді олар
Екі де бірдей айдаһар
Осыдан соң-ақ топ бастап
Орысқа ойран ойналар
Қоқанда бармақ шайналар.
Өмірі күнде өксімей
Көңілі елдің жайланар
Бірлігің болмай қайда мал,
Басқаға бағың байланар
Аталар тапқан осы ақыл
Ақылы барлар ойланар.