Өлеңдер ✍️

Е, бауыр,
Бізде талай жынданғанбыз,
Жынданам деп бәрінен құр қалғанбыз.
Кезінде шындықпенен бір болғанбыз,
Қыздарға – арман, ініге – пір болғанбыз.
Алысып шаршай-шаршай «мыңмен жалғыз»
Бұл күнде амалсыздан жым болғанбыз.
Ерте иіскеп білетұғын бар бәлені,
Бұл күнде мына біз де сұм болғанбыз.
Менікі бүгін жұртқа ілесу ғой.
Мен айтпай-ақ өзің де білесің ғой,
Көңілде екендігін кімдер жалғыз.
«Әруақ азса жын болар» деген бабаң,
Құмырам қолында ойнап нелер жаман.
Құмырамды бір сипап қойса болды,
Желпілдеп жетіп келер жын болғанбыз.
Ол сұмдық шыбын екен быжынаған,
Алдымнан солар шықты құжынаған.
Өмірде болмайды екен сұмдар жалғыз.
Отырмын енді міне меңірейіп,
Иленген енді мені тірідей үк.
Етегі ерте ашылған сұлу қыздай,
Қараймын әркімдерге бедірейіп.