Өлеңдер ✍️

Суарылған сияқты көз жасына,
Өлең кейде қоймайды жазбасыңа.
Тыншып жатқан көңілге ойран
салып,
Қайдан маған тап болдың,
Қайран шабыт,
Қонған бақыт секілді таз басына?
Ұйқы түгіл күлкіге зар боласың,
Құтылмайсың қашсаң да,
Таң қаласың...
Өртеңнен соң қаулаған жас талдайын,
Жаңбырдан соң ашылған аспандайын
Өлең деген емдей ме жан жарасын?
Алдыңа алып әлемді отырғанда,
Санаң – көкте,
Ісің жоқ оқырманда.
Көкірекке келгенде келісті өлең,
Тілдесесің белгісіз періштемен
Сол періште көз берер соқырларға!