Өлеңдер ✍️

Бір кебісімді түн алып қалды,
Шолпанға ұқсап кеттім мен.
Пенделер қылар күнәні ұққан-ды,
Періште ай, сырын көкке ілген.
Сыңар кебіспен сытылып шықтым,
Жете алмай қалдым аспанға.
Ұтамын деп ем, ұтылып шықтым –
Жығылып түстім тастарға...
Қалдырдым, сірә, түннің көңілін,
Жасымды төгіп қойнына.
Жамылып шығып мұңның кебінін,
Асылдым таңның мойнына...
Тән менен Жанның келісімі үшін,
Өзімше болжап, жөн ұғам.
Қолында қалған кебісім үшін,
Қайтадан түнге жолығам.