Өлеңдер ✍️

Ол өткенде күлiм қағып көшемен,
Салтанатын жеткiзе алмас неше өлең.
Қарамайды,
Қараса ғой,
Қайран бас
Аспан ары бәйтерек боп өсер ем.
Мықын қандай,
Бөксе қандай,
Бел қандай,
Кеудесiне қос Хан-Тәңiрi қонғандай.
Мұндай қызды құшу керек,
Құшпасаң
Құрдымыңа тастай батқын сормаңдай.
Деген екен бағзының бiр шайыры,
Содан кейiн аударылып қайығы,
Суға кеткен,
Ғарық бопты ғарiбiң,
Сұлулыққа сұқтанғаны –
Айыбы
Суға кеткен сол шайырдай мен де ендi,
Жөн санаймын көресiмдi көргендi.
Жазған, бiлем,
Талайыма, бағыма
Жанарыңа шымдай батып
Өлгендi.
Қасқыр сынды кiрiп кеткен қораға,
Түрiм мынау,
Тiлiм келмес тобаға.
Айтсаңшы ендi,
Үздiктiрмей,
Үзiлтпей,
Анау ара айнала ма молама...
Содан кейiн
Арманы асқақ ақынға
Өткендi айтпай,
Өкпеңдi айтпай,
Ары жүр,
Сұлулықтың сырын ұққан пақырға
Жұмағың не,
Тозағың не,
Бәрiбiр!