Өлеңдер ✍️

Кiргiзетiн кiшкене үйдiң қызуын,
Қызым менiң, кiп-кiшкентай қызығым.
Қазiр сенiң былдыр қаққан бесiгiң,
Ашар ертең кең дүниенiң есiгiн.
Аспан, күндi өз көзiңмен көрерсiң,
Жаратқанның құдiретiн сезерсiң.
Ой ойларсың ұзақ түнге жатып ап,
Не болмаса сол ойлыны бақылап.
Тек әйтеуiр адал болсаң болғаны,
Осы болды жан әкеңнiң арманы.
Жағалауға жүзген жандай жан сала,
Басы қатты ой-қиялдан қаншама.
Сол ой-қиял сенi де алып кетердей,
Мiне, отыр ол қасыңда
жөтел қысса да жөтелмей
Тiлек айтпас дана бол деп ол саған,
Тiлек айтпас бала бол деп ол саған,
Ерте ме кеш балалық шақ өтедi,
Бiр ғұмырға бiр балалық жетедi.
Кезiң келер таным-талғам толысқан,
Тек аман бол, өз iсiңе бекем бол,
Бiр адамға бiр ғұмырға жетер сол.
Жан әкеңдей сыйла туған тiлiңдi,
Тiл деп жүрiп жүрегi оның тiлiндi.
Мiнезiмен ұқсап қалған далаға,
Оған емес, ұқсашы ана анаңа.
Көшесiне әкең ойы шашылған,
Мына қала сипамайды басыңнан.
Бiр тұрғанда дала желi әкелген
Өзгерек бол, кiшкентайым, әкеңнен.
Алда талай сырласар сәт бар әлi,
Шешең сынды болсаң алғыр жарады.
Ниетi мен пейiлiн де бiрге алғын,
Әлi талай жазылатын жырымда,
Екеуiңдi егiз қылып жырлармын.
Қызым менiң, кiп-кiшкентай қызығым,
Кiргiзетiн бiздiң үйдiң қызуын.