Өлеңдер ✍️

  28.08.2022
  223


Автор: Жанат Әскербекқызы

Қара гүл

Ақ гүл де тердім,
Қызыл гүл көрдім. Ал, мұны
Көргенім осы, қозғалып кетті жан мұңы.
Қара гүл тұрды қауызы тұнып тамшыға
Гүлдің де сірә,болады екен-ау тағдыры.
Нәп-нәзік болмыс неліктен ғана қаралы,
Жалғыз бұл емес, гүл біткен ертең солады.


Жаудырап тұрып қараған сәтте көзіме
Елестеп кетті қара көз қыздың жанары.
Тұңғиықтанып, түнеріп тұрды қара гүл,
Төбенің төсін қақ жарып шыққан нала бұл!
Бұрылып кетттім... құйындай ұйтқып көңіліме
Беймазаланып, тап бола кетті нала бір...
Мына гүл менің мұңымды жаяр жаршы ма,
Сығылар мұңың, қансыра, жүрек, қансыра!
...Көз орынында көз емес, кейде қарасаң,
Қара гүл тұрар қауызы тұнып тамшыға...



Алматы.1983




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу