Өлеңдер ✍️

Ұзақ жүрер жол әлі.
Жүрген сайын көзіңе жас толады.
«Қыпшақ» дейтін Ұлы Күйім бар еді.
«Кейкі» -
Соның қүлақ күйі болады.
Торғайда

Соңғы үмітім

Желге ұшты
Соңгы Қыпшақ -
Жер құшты!
Көз жасыңды, Көк аспанға бұла-дұр,
Қызың - боздап,
Неге ішінен тынады - ұл?!
«Қыпшақ» дейтін азалы әнің бар еді,
«Кейкі»дейтінқайырмасы мына жыр:
Көк Бөрі - жоқ,
Көкте мұңлы Ай қалды.
Соңғы Қыпшақ Алтайға асып, жете алмай,
Ұлытауды -
Ұлып!
Шыр-шыр айналды!
Зеңбіректің аузын оқтың бораны ап,
Кәуір төкті күллі әскерін қоралап:
Соңғы Қыпшақ сойқан сап жүр,
Беліне -
Абылайдың Аппақ Туын орап ап!!!
Уа,
Бұл ақ ту - Едігеден алған -
Ту!
Өр Алтайдан - Еуропаға барған -
Ту!
Ғаламға сүрен салған -
Ту!
Хан Кенеден қалған -
Ту!
Өр Торғайдың жерінде,
Ер Кейкінің белінде -
Зәресін сұмның алған -
Ту!
Бұл бір бітпес азам-ды.
Азамды айтып, алып, Дүние, мазаңды,!
Төктім шерлі ғазалды:
Сол Туға орап,
Кейкінің басын ап кеткен,
Кәуір!
Сенің Тәңірі бергей - жазаңды!
Атырау -
Арқа -
Алатау

Алтай арасы,
Бәрі - Қыпшақ даласы.
Шыр-шыр еткен Торғайыңның көгімен,
Ал, саңқылда, Ақсұңқардың баласы!
Жалғыз Өзі - жыр-тұма,
Ұлы Қыпшақ Рухын бізге жырғап әкепті.
Залым кәуір тәнін тастап жұртына,
Басын -
Ұрлап әкетті!!!
Ата жұрты -
Алтай-ды
Алтайдан көріп Аспанды -
Көңіл марқайды:
Қара-құрым зат... Мүскінге көз салмай,
Адамзатқа -
Ат үстінен шалқайды!
Оның Бекзат Ұлы Ата-Бабасы
Жерден жеміт терген пендеге ыза боп,
Көк Тәңірі мен Көк Бөріге арбалған!
Өзіне ұқсас ұлыс таппай жалғаннан,
Шамырқанып -
Шамданған:
Даладан шыққан дарабоз еді-ау, қайтейін,
Адамзатқа -
Хан болған!
Батыры -
Жауына басын жүрелеп иетін,
Қатыны -
Түрегеп сиетін -
Елді де көріп -
Таң қалған!
Тексізді жөнге салам деп неге сандалған?!!
Арғы атасы - Атилла - Еділ-ді.
Дешті Қыпшақ - ұлысы.
Басын иген Батысы мен Шығысы.
Жолындағы қас дұшпанын жалмаған,
Қолындағы -
Тәңірінің Қылышы!
Елден ерек жұрты-еді,
Текті, бекзат түр-тегі.
Қап тауынан Еділге дейін үй тігіп,
Байқалдан кеп ат суарған Түркі еді!
Дарадан да дараОсы!
Византия - Ұрымның жоқ зәресі!
Аруағы елестесе көзіне кеп, Әлемнің -
Кіресілі-шығасылы - әлі -
Есі!
Келе жатыр Қыпшақпен қырқысып,
Дүниенің күллі Әзәзіл - Пәлесі!
Уа, Кейкі-Бахадүр!
Қалай басам өзектегі өртімді,
Жұрт - Алтайды,
Ұлт - ұмытты төркінді;
Еділ мерт боп,
Ел - иесіз!
Жөнкілді:
Оны - Қатын,
Сені - Кәуір өлтірді!!!
Қасіреттен қоздап жыр,
Басымыздан ғасырын ап, озбақ - жыл
Қазақ деген - Төлеген ғой,
Сәлемін -
Қос Обада Ақ Қазға айтып,
Боздап жүр!
Қос Обада,
Қалған соң бір қайқаңда,
Сәлемімді мен де Ақ Қазға айтам-да:
- Тоқта, Қышпақ!
Қайда жөнеп барасың,
Мені тастап Саппас бенен Сайқалға?!
Ерің қайда?!
Елің қайда еңселі?!
Кімді емгенмін?!
Мынау - кімнің емшегі?!!
Жер астына кірсен дағы жеті қат,
Тоқта, Қышпақ!
Тауып алам Мен -
Сені!!!
Жалғанда, жалған, жалғанда,
Қай есемді қайтарғам?!
Сенің Басыңды Кәуір шауып алғанда,
Менің Миым шайқалған!
Басым айналып,
Тілім байланып,
Қасқырдай -
Ұлып!
Терімді - Айға кептірдім!
Абыралыдағы Атом Бомбасынан шығып,
Саған кеп тұрмын!!!!
Алтын Басымды Алладан басқага ұсынбан!
Арымның садағасы - Жаным!
Ділім - Адамзат,
Дінім - Мұсылман,
Қыпшақ - Қаным!
Сарыарқаның сары желі сабалап,
Рухың елге оралды.
Сары орыстан -Қара орысы балалап,
Қара бұлт торлап тұр молаңды!!!
Торғайда -
Соңғы үмітім желге ұшқанда,
Соңғы Қыпшақ жер құшқанда,
Кәуір қылышымен шауып алғанда
Жарыңның құрсағындағы
Тұлымды -
Ұлыңды!!
Көкжиектен Көк Бөрі-ау,
Көк Тәңірге ұлып ең,
Алаш Анам, абдырап,
Жүзіңді Құбылаға бұрып ең:
Мен -
Һалифа шешемнің жатырына -
Қыпшақ Ақсұңқардың белінен
Содан кеп түскен ұрық ем!
1950-де -
Кіндіктен
Қыпшақ Қаным төгілді.
Қыпшақ Жаным егілді.
1986-да -
Желпілдеп Қыпшақ Тұлымым,
Империяға қарап -
Ұлыдым!
1990-да -
Жүрелеген орнымнан
Жүз ырғалып -
Тұрдым.
Қазақ Қағанатын -
Құрдым!
Төбемнен Тәңірі Нұр құйып,
Һас Сақтан -
Қазақ боп -
Тұндым!
Атырау -
Арқа

Алатау

Алтай арасы,
Бәрі - Қыпшақ даласы.
Шыр-шыр еткен Торғайыңның көгінде
Ал, саңқылда, Ақсұңқардың баласы!
Төгілсін көз жасың,
Ішің толы - шемен.
Еуропада - Басың.
Азияда - Денең!
Тастап мына бал-бал бейнең мүлгіп тұрған кеңсені,
Өр тұлғаңды іздеп шықтым еңселі!
Жер астына кірсең-дағы жеті қат,
Тоқта, Қыпшақ!
Тауып алам Мен -
Сені!
Өлі ара - бұл шақ. Жанарда - мұз.
Бұршақ-бұршақ!
Алдымды - Тұман,
Артымды - Күмән құрсап,
Мен келем Сенің соңыңнан,
Ақсұңқар - Ұлы - Қыпшақ!!!
Зарым да - Сен!
Жоғым да - һәм...
Барымсың!
Шер кеудемнің запыраны жарылсын:
Ақтығыңа дат түспеген Арымсың!!!
Қыпшақ Торғай ақ нұрға кіл малынсын,
Көк Тәңірі-ау, сен қайдасың айбарлы?!
Қыпшақ Кейкі көрінен бір аунап,
Қыпшақ Сұңқар шеменнен зіл арылсын;
Құлағына бұ тас керең ғаламның,
Қиядан кеп,
Қыпшақ Жыры шалынсын..