Өлеңдер ✍️

Бесіктен алып терең тынысымды,
Алланың жанарыма нұры сіңді.
Сиынып аруақты бабаларға,
Жазамын құрысым мен тырысымды.
Бабалар – асқақ рух, мұратымдай,
Киелер қолдап дәйім тұратындай.
Жалын-от жанарымда жарқылдаған

Әулиелі әлемнің пырағындай.
Жүрекке ұялатып сезім-селін,
Өзімді Баба-ұрпағы сезінемін.
Көк Тәңір –Жұлдыздардың ғаламынан

Шашады нұр-шапағын көзіме Күн.
Емес бұл сағым сынды елес мүлде,
Білмеймін, табиғатпен тел өстім бе,
Лапылдап жанарымда жанған отты

Лаулаған жұлдыз-ғұмыр демеспін бе!
Жалау ғып алауды өмір сынағында,
Күш құям кеудемдегі жыр-ағынға.
Жауады жан-әлемнің жақұт-сыры,
Жұлдыздай жарқылдаған шырағымда!