Өлеңдер ✍️

  09.08.2022
  87


Автор: Бесінбай Бегеніш

БОЗ ДАЛАМ

Боз далам менің табанға төсеп жусанын,
Мейіріндей босанған жаңа тұмсаның,
Шабытты қозғап әтірдің исі бұрқырап
Дегендей ме? Арнаған маған тусак әнің?
Тамсанып қарап дәм татсам егер с--ырбенден
Жырларым бар ән туар саған арналған,
Сағыныш сазы аңсарым ауып келгенде
Таба алсаң енді көңілдің кілтін арбалған.
Кедергі жасап көлбеңдей берсін сойылдар,
Арбалған саған қиыннан тартқан ойым бар.
Желпініп жүйткіп келемін арман жетелеп
Шақырған баққа қыпша бел қыздай қайыңдар.
Түртеді кеп желің желпіп әзіліндей бөленің,
Жетектесін қиырларға , өзі білсін деп едім.
Соқтықпа жел жұлқи тартып үзіп ала қашады
сол бір сәттен туындаған осы шумақ өлеңім,
Өзің құйған шабытыңнан шумақ жасап беремін.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу