Өлеңдер ✍️

Қартайдым деп кейде сен,
Қайдағыны еске алып,
Қабақ шыта сөйлесең,
Жалтаңдаймын жасқанып...
Қалтырауық сондай бір
Қанға сіңген бар əдет;
Қажаған сөз қазымыр
Еткен бе əбден зəрезеп!
Мен сарп етсем жақсыңды,
Шағым болмай аяған, –
Сонда өзімнің шашымды,
Ойлашы, кім бояған?
Желге ұшырсам желікпен
Бар келбетті сендегі, –
Қолдан келсе, неліктен
Қорғамадың сен мені?
Тіс сиреді біріндеп,
Екі ұртымды суалтып;
Көзімнің де нұры жоқ,
Көп қараудан ұялтып...
Тоза берер көрінем,
Төзе тұрмай ертеңге!
Заңы, сірə, өмірдің
Бірдей шығар екеуге!..