Өлеңдер ✍️

Менің Түнім… өзгеше сыр ұқтырып,
Жібергендей қайғымды ұмыттырып,.
Жылап тұрып үйренгем жыламауды,
Күлмеуді де үйренгем күліп тұрып.
Жүрекке мың орам мұң бүктеулі ме?
Арқама сан қасірет жүктеулі ме?
Сағынбауды үйренгем «сағындым» деп,
Күтіп жүріп үйренгем күтпеуді де.
Арбасында сезімнің сүйреулі ме?
Мендік қайғы, мендік бақ күйреулі де.
Күйе тұрып үйренгем қызғанбауды,
Сүйе тұрып үйренгем сүймеуді де.
Құдайым-ау, айтамын Түнге немді?
Үйренгенмін өзгені күндемеуді.
Өз мұңымды өзім-ақ тұншықтырып,
Үйреніп те алғанмын үндемеуді.
Жұлдыз қимай ағады зырлап көктен,
Мен бəрін де жоғалттым… жұмбақ неткен!
Тыңдамады тағы да Түнім мені,
Менің Түнім жоқ енді, ұрлап кеткен…