Өлеңдер ✍️

Анам мені әкелмеді өмірге,
Отырсын деп бір қуыстың төрінде.
Мені әкелді
Мерекенің карсаңы –
Көктем айын көзімді ашып көруге.
Жайнасын деп жапырақпен жарысып,
Ойнасын деп асау атпен алысып,
Тойласын деп тірлігінің мейрамын
Барын берді, балын берді жаны ұшып.
Мен есейдім, мерекені көп көрдім,
Көп күнімді көк қуумен өткердім.
Қанаттанып, ұшып кеттім алысқа,
Балапаны секілденіп кептердің.
Ұшып кеттім, ұшудан да жалықтым,
Ұшудың да орны барын... жаңа ұқтым.
Айнымастан мені айналып жүріпті
Айналайын Ана деген жарық Күн.