Өлеңдер ✍️

Қызықтап аз ғұмырды көрдік елес,
Тағдыр жоқ ат арымас, ер жүдемес.
Жалғыз-ақ жүрген сайын қылаң ұрған,
Уақыттың сақал-шашы селдіремес.
Дидары думандатқан әз ортаны,
Адамның жаны тозбас, тозар тәні.
Ауласы қоқыстанса дүниенің,
Алласы мезгіл-мезгіл тазартады.
Өзгермей өмір салты сол баяғы,
Жапырақ жылда көктеп, сарғаяды.
Көн қатса қалыбына қайта барып,
Тәңірге пенде байқұс қол жаяды.
Бірақ та бара бермес ол да ұзаққа,
Түскенше адам әлек жан тұзаққа.
Жалғаннан жортып өтер бір жолаушы,
Ер салып үміт деген жалғыз атқа..