Өлеңдер ✍️

Жалғасқан дүние, алмасқан өмір,
Сырыңды қойдым ұға алмай.
Құлазыр кейде марғасқа көңіл,
Құдыққа түскен құландай.
Сағымдай алдап сырғыта бермей,
Ұстатшы ойдың ұшығын.
Шығайын сыртқа мұң жұта бермей,
Онсыз да жанмын іші мұң.
Қым-қуыт қала, қиырда дала,
Келетін кім бар мені іздеп?
Көл-көсір елес миымда ғана,
Шалқиды шалқар теңіз боп.
Күрсініп кеудем ауа жұтады,
Буланды көзім дым көрмей.
Сұлбасы жұрттың қарауытады,
Қаптаған қара бүргендей.
Ізіңнен қалмас әр аттағанда,
Айдаһар-ажал желді өңеш.
Тұрағың сенің жаратқан, Алла,
Аспанда неге жерде емес?..