Өлеңдер ✍️

Жана албасаң жалбырттаган от болуп,
Жашооң өтөт жалгыздыкка коштолуп.
Караан үзүп кетет баары жаныңдан
Калат жалгыз өз көлөкөң дос болуп.
Кубанбагын күн батырып атканга,
Камынбагын кетүүчүдөй Асманга
Көбүн жашап койсоң дагы өмүрдүн
Кайрат жыйгын катаал ашуу ашканга.
Басынбагын, баш көтөрүп жүрүп көр,
Күл болгуча түтүнү жок күйүп көр.
Жаза басып жардан кулап атсаң да
Жакшылыкка болуш керек үмүткөр.
Алдыга жүр убакыттан чегинбе,
Айбат кылып жеңбесең да жеңилбе.
Издеп өткүн кездеше элек бактыңы
Ирегелеш турсаң дагы өлүмгө.
Өңүн көрүп турбасаң да Кудайдын,
Акыл менен бар экенин туя алгын.
Жер таянып көмкөрөңөн жыгылбай
Жүрөк менен каалаганың сурангын.
Басып жүрсөң арасында Жер, Күндүн,
Бар экениң башкаларга сездиргин.
Энчиледи канча жашты ким билет
Ээси сага түбөлүктүү мезгилдин.
Сенек ойду сезимиңден кубала,
Сергек болгун көзү ачыкка ынаба.
Сен дүйнөнү таанып үйрөн өзүңчө
Селде оронгон шайыктардан сураба.
Адашпагын, көчтөн калбай тең жүргүн,
Аралашып арасына тез киргин.
Эскирсең да эскирбесин жан дүйнөң
Эркиң жетип эс-акылды көндүргүн.
Тиги Дүйнөң жайы болсо Сурактын,
Тескери акпай алды жакка түз аккын.
Жүгөндөлбөй өтүш керек дүйнөдөн
Жибин үзүп адам тапкан “тузактын”!