Өлеңдер ✍️

Өттү мезгил кыял менен жашадым,-
Алаксытар кейиш-санаа, кайгыдан.
Ээрчийт аян эңсегеним бар өңдүү
Эргүү табат чакыргансып жазды улам.
Өзүм билбейм күтүп жүрөм эмнени
Күндөрүмөн кездеше элек алдыман.
Мен бирөөнү, ким экени белгисиз,
Узак жылдар издегенсип келгемин.
Жолбун сезим көкүрөккө уялап
Мезгил токтоп калган өңдүү сезгемин.
Акыл эске үмүт менен күтүнүү
Адат болуп каларын мен сезбедим.
Ошол адат калыптанган качантан,
Жүрөт дайым акыл, эсти азгырып.
Жүгөндөлөм шыбышына жүрөктүн
Жокту дагы кыялымда бар кылып.
Кейиш кылбайм мен ушуга кубанам
Кетпесем да убакытты жазгырып.
Бактым менин ушундадыр ким билет,
Бир сезим бар сыйкырына арбаган.
Жакшы ойлорду, жакшы үмүттү, кыялды
Жатарымда жаздык кылып жазданам.
Жылдарымды эсте калган бактылуу
Издеп келем жолугат деп кайрадан.
Ойлор мени бөлүп кетет чакырып,
Узак жолго сапар алып жаткандай.
Таасир калат алыс кетсем өзүмдөн
Күн да мага башка жерден баткандай.
Мен өзүмдү сезип кетем кээ бирде
Эки өмүрдү катар жашап аткандай.
Кеткен жаштык, кеткен өмүр кайрылбас,
Ал чындыкка болбош керек күмөнүм.
Жашырсам дейм алдырганды мезгилге
Жашыра албай баратса да иреңим.
Айла жокко көнгөн менен акылым
Мен жүрөктү көндүрө албай жүрөмүн!