Өлеңдер ✍️

Терік етіп тағдыр тепкізді
Бір суық сыбыс жеткізді.
Жоғалып Елгей ұшағы
Ел-жұртты елең еткізді.
Ұзақ жол жүріп аспанда,
Іздеді таудан, тастан да.
Қиналған кезде аянбай
Қол үшін берді достар да!
Ала алмай хабар мандытып,
Он бес күн тостық таңды ұтып!
Жай түсіп, кектен ақыры,
Қан жұтып қалдық, қан жұтып!
Жоғалған ұшақ табылды...
Үміттің тауы шағылды!
Қайғыға халық ұшырап,
Кез жасы кел боп ағылды!
Қасірет ертеп кеудені!
Уайым басып кеудені!
Осы ма аяқ-астынан
Қара бұлт торлап тенгені!
Құлады жерге кектегі ай!
Сұм ажал айтпай жеткені-ай!
Мерт болып қайран боздақтар,
Арманда бері кеткен-ай!
Керіп пе ең, жұртым, мұндайды,
Керіс пен жылау тынбайды!
Бұдан да еткен қасірет,
Болар ма екен мұң қайғы!
Ағайын, атаң, анаң бар
Күйзелді барлық адамдар!
Шырқырап жетім қалғандар
Анырап қалды адал жар!
Жайрандап жүрген жандарды,
Елді деуге аузың бармайды!
Амал не, шіркін, қимайсың
Жүрегің сезіп зарлайды!
Кекорай кектем бүрі ғой,
Мезгілсіз созған гүлі ғой!
Елінің меңгі есінде
Елген жоқ, олар тірі ғой!
Қамыққан халық үшін бір,
Есіңді жина кісім бір!
Қайратпен бекем бу белді,
Беріне соны түсіндір!
Опасыз мынау жалғанға
Мойынсынбасқа болған ба?!