Өлеңдер ✍️

«Егер құлшылықтарың болмаса,
Раббым сендерді неге бағаласын».
(Әл-Фурқан, 77)
Атағың,
Даңқың аспандап таулармен талғар теңессін,
Табысың судай тасқындап, айдарыңды аңқып жел ессін,
Бәрі-бір Хақтың алдында, сен бе, сен түк те емессің!
Әрі сол Хақтан басқа-шы, ешкімге керек емессің!
Жау бермес бауыр, дос, жолдас маңыңды қоршап тел өссін,
Олар сені алқап: «аспансың, асқар-ақ десін, белессің!..»
Ажал сені алмай қоймайды,
Ажалға сен түк емессің!
Өйткені Хақтан басқа, шын, ешке сен керек емессің!
Тынысың, дәмің Оныкі!
Табысың дағы Оныкі!
Жаралмақ, Тумақ, Қайта өлмек,
Тағысын-тағы Оныкі!..
Ойлама «байлық, бала, әйел менікі», деп сен, ол дағы
Оныкі, Оған ең ізгі құлдығың ғана сенікі!
Әуелі сеніп Аллаһқа, ете алсаң құлдық өмірі,
Алдында Оның анық ол күтуде сыйлық сені ірі.
Тақуасың ба, адамда артығы сенсің бәрінен,
Бақытты сенсің бірінші алдында Оның нөмірі!
Сондықтан хақ дін Исламдай айнымай тұтып сарадан,
Тартқызбай ажалға артыңнан бетіңмен тура бар Оған.
Көңліңде қылау қалдырмай,
Шерік те қатпай зәредей,
Күллі ісіңді арнап жолына, құл болып шексіз әрі Оған,
Бар Оған!
2011.10.4