Өлеңдер ✍️

Күнәға бату – өлең, күнәһар екеніңді сезіну де...

Ал, оны жариялау – ақымақтық.

Болмайды Ар алдында езіліп-егілуге,

Ғұмырын кешсе де адам жапырақтың.

Жұқтырған Түннен қайғы, Күннен тылсым,

Үнсіздік жүрегімде, шексіздік тек ішімде.

Мейірім жұпары аңқып, қасқайып сүлдем тұрсын

Келерде топырақпен келісімге.

Шарасыз қалуыма ақталар себебім көп,

Суарғам өткенімді көзімнің жаңбырымен.

Өзгелер есеп қылған байлықтың керегі жоқ,

Өмірім өлшенеді жан мұңымен.

Дүбірден көңіл қажып, кеш сайын іштей жылап,

Басамын өксігімді Ғаламды қаламға елтіп.

Ғайыптан санасына сезіммен түскен құлап,

Жыр жазу – ақындардың шығарған жаман дерті.