Бозінген туралы Өлеңдер ✍️

Бозінген мұңлы сыбызғының жетім сазындай,Күймелі көште түймелі қыздың назындай,Қаймағы қалың Қайнардың сұлу жазындай,Бір өлең қалды, Бір өлең қалды..

Жүрегім бұл бозінгендей боздаған,Сол үшін де қажет сендік наз маған.Бұйырыпты ғұмыр кешу ақын боп,Маңдайыма пайғамбарлық жазбаған.Қалай ғана қарап..

Балалық шағымыз-ды көз ілмейтін,Кешқұрым бір мұңды саз безілдейтін.Гармоншы кейуана Залатай да,Тыңдаушы қара шалы Қожым дейтін.Сол кемпір сол әуеннен..

Қолымнан шығып кетті боз інгенім,Өрт шалып өзегімді жоқ іздедім.Жануар қолды болып кетеді-ау деп,«Аһылап» атар таңға көз ілмедім.Келеден боз інгенім..

Ай нұрына шомылып, аппақ бота туғанда,Аппақ таңға жете алмай қара көзін жұмғанда.Тұлыпқа да иімей боздап інген турғанда,Мөлт-мөлт етіп көзіңде моншақ..

..Бозарған шудасы желкілдеп,(Мезгілсіз ағарған Анамның шашындай).Аңқасын кептірген шөлі бір басылмай,Күн ұзақ кезеді туған жер жотасын,Іздейді..

Өзімді өзім жаңадан түсінгенде,Қақсам дейтін қаскөй көп тісімді елде.Дір етемін оқыстанКөңілімеКөлеңкесін біреулер түсіргенде.Жоқ-жітімге жүрсем де..

Қамшысын солай білей ме?!Адасып қалған ақботасынан дүлейде.Шанаққа сыймас сырымдышертіп нем бар ед,Түлік танымас түлейге!Тағдырым менің — қара..