Ақұштап бақтыгереева‎ өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Сен менің анам да едің, әкем де едің,Ағартқан самайыңды қатем менің.Мен сенің жүрегіңді қобалжытып,Көп хабар қуаныштан әкелмедім.Тәй тұрдым аяқ..

Ерте тіктің қамзолыңның өрнегін,Бойжетіп те талдап бұрым өрмедің.Жастайыңнан жар болыпсың әкеме,Бәлкім, оған ғашық болып көрмедің.Есейіпсің..

Ұяңнан алыс ұшпаған мен бір балапан,Өзіңнен басқа таппаған жылы алақан.Думанды, шулы тірлікке мені әкелгенАқ сүтің шығар, жан апам.Ой салып маған..

Сапарға шығып барамын,Қиналдың, апа, сен неге?Мөлтілдеп қалды-ау жанарың,Қыса алмай ұзақ кеудеңе.Көзіңе жинап алдың даКөңілдің қимас..

Жан апа, жақсы бол деп айта бердің,(Әрине, оң-солыңды байқа дедің).Әділдік – арман деп ем бала күнгі,Қайта құру кезінде қайта көрдім.Киіктей кей..

Бойдағы жігер-күшіңдіБіздерге бердің, жан анам.Кім бәрін соның түсінді,Не көрдің өзің баладан?!Еске алсам сені қиналам,Не алып сенен, не..

Сен мені гүлім дедің, жазым дедің,Азайып кетсе-дағы назым менің.Бойыңнан еш өзгеріс таба алмадым,Көбейіп кетсе-дағы әжімдерің.Ал менде жүзік те..

Сағындым, апа, үніңді,Барып қайтайын деп едім.Қуанышымды, мұңымдыОңаша айтайын деп едім.Сырласып ұзақ отырарБойда қуатың бар ма?Азайып бара..

Ерке өстім,көргенім жоқ азап кешіп.Тіршілік,өмір заңы ғажап, нешік!Бір кезде маған жайлы орын болды-ауБір қолмен тербетілген қазақ бесік.Бесіктен..

Қалмадым бірге жаныңда,Болмадым сенің ермегің.Шаршап бір жүрген шағыңдаДайындап сусын бермедім.Ауырып көп түн қиналдың,Қасыңда тағы болмадым.Алыстан..

Өзіңді, анам, өмірде Ренжіткен жерім көп.Әжем «келін» дегенгеМен де жүрдім «келін» деп.Кейде шексіз еркемін,Сөзін естіп атаның.Құрдасыңдай мен..

Көңілді жиі-жиі басып қайғы,Елесі балалықтың қашықтайды.Жан әке, баяғы өзің бардағыдайҚұлының ауыл жаққа асықпайды.Болмасын біліп өмір жазы..

Алаңсыз үйде отырған шақтарым кем,Шаршаймын ой сандығын ақтарумен.Жан әке, өзің болып елестейдіЖолаушы белестегі атқа мінген.Сол елес бұрылмастан..

Көл болып жасы көзінің,Анашым шықты аңырап.Күңіреніп қалды өзіңніңАтыңа біткен шаңырақ.Өңім бе, әлде түсім бе,Үзілді кенет өмірің.Бар демін тартып..

Әкем мені сүймейтін еміреніп оншама,Апам мені сүймейтін қызы жалғыз болса да.Еркелеткен кәрі әжем жасында,Өсті менің дәрежем әжем барда қасымда.Көп..

Үміттің соңғы жұлдызыСөнердей, бойдан әл тайды.Өсіріп түгел ұл-қызды,Әкенің өзі қартайды.Кешегі кешкен басынанҰмыт та болды көп қызық.Мүгедек болды..

Түбіне жас жүректің ыза тұнған,Тарихқа наз айтамын қыз атымнан.Он үште болады деп отау иесі,Оң жақтан менің әжем ұзатылған.Ол күннің жайлары көп біз..

Қызғалдақтар – орамалдар алқызыл,Құрметпен қоршаса да бар қызы,Құдайынан жатса-тұрса әжелерТілейді екен бере көр деп жалғыз ұл.Өссе елдің көркі..

Туысқа мұнда мені тапшы дер кім,Бар ауыл дейді: «Төрле, жақсы келдің!»Қоштасып жолға шықтым, аяулы әже,Мен сенің жанарыңнан жасты көрдім.Білем сен..

Сен мені көп көргенсіңӘжемнің арқасында.Сен мені көп көргенсіңМектептің партасында.Көргенсің көктем кезіАқ Жайық жағасынан.Гүл терген..

Мен үшін сан аңыздың сырын жайған, Әжемдей қайталанбас ғұмыр қайран. «Екі көз бір-бірімен жауласқан соң, Табиғат ортасына мұрын қойған». Бұл жағдай..

Өлкемнің маған да ортақ күз-көктемі,Төбемде қалықтайды жүз кептері.Қонақ деп, нәзік жан деп қарамаңдар,Жаралған жат жұрттыққа қыз деп мені.Самғатып..

Өжетсің,тәкаппарсың,қызба жансың,Мені бар дүниеден қызғанасың.Жігіттер ажалға да имейтұғынОп-оңай иеді екен қызға басын

Қыздар-ау,маған аян еркелігің,Теңейді ақын қырдың ерке гүлін.Қызық қой, шіркін, өмірбәз біреудің«Сүйіктім» дегізетін тентек ұлын.

О, жігіттер, Қыздар кім?Нәзік гүл дейсіңдер,Теңеуін қыздардыңБірақ білмейсіңдер.Боранда, жауындаЖол тауып келесің.Сыйлайсың көктемнің гүлін де.Бір..