Түрікмен халқының өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Аттандырып тұрмын сені соғысқа,Ағаберді, асыл жарым, аман кел.Сені күтіп, көз тігемін алысқа,Сүйіктім-ау, тілегім сол, аман бол!Тұтқиылдан ел шетіне..

Боп-боз болыпКөк аспанКөк долылық істепті.Жал-жал құмдарТаласқанЖолбарыстар іспетті.Қызыл жалын қорғанменҚорқытпай-ақ зор жауды,Оған жасыл..

Жайқын теңіз, тұрып жағаңда,Көкірегімді тосам сабат самалға.Көктемімді көз алдыма келтірем,Өткенімді сонда есіме алам да.Анамның да көрсем сенен мен..

Жайқалады алма, жеміс ағашы,Əппақ үйлер аумаған кіл ақша бұлт.Бүгінгі бір ауыл көркін қарашы,Тағы жаңа көше келді жақсарып.Көңілді күй, əсем əндер..

Бірге айтқан дүзде өлең,Бірге суды іздеген,Қазақ пенен түрікменніңҰқсас жалпақ шөлдері.Қазақ пенен түрікменніңЕңбек сүйгіш елдері.Бір бекіген екі..

Көп жыл күттім дидарыңды сағынып, Көкте десем, жерде екен ғой жұбаныш, Бала үйінің телефоны қағылып, Біздің үйге алып келді қуаныш.Құтты болсын..

Шықтым бүгін сайраныңа, Назар салдым жан-жағыма, Дастан жаздым сен жайында, Бақытты өлкем, Күншығыста, Түрікменстан, Түрікменстан!Елік ойнар..

Бүгін біз көтердік бақыт туын, Бұл туда елімнің есімі. Жеңіспен алға бас, жаңа буын, Болашақ күтеді осыны.Жеңімпаз еңбекте,Көтердік бұл туды.Білмедік..

Есіңде ме? Үнсіз келіп жаныма,Орамалды сыйға тарттың тағы да.Отты көзің жүрегімді өртеді,Күн секілді бойлап кетті жаныма.Ай нұрындай орамалың..

Көктем келсе сылаңдап, көз біткенді үйіріп, Ферузаның таулары жасыл киім киініп, Алтын қайнар атанған өзен жатса жүгіріп, Тəтті-тəтті бұлақтан..

Көктем келсе, көктем қызы гүл келер, Бұлттар ойнап, жауын құйып, түрленер. Толқын атып тула, менің каналым, Еркін халқым мейрамымен бір..

Ол заңшыл өзі,Заңды қолдайды– Шарап ішпе! – деп,Өнеге толғайды.Ал қызыметтен кейін,Шарапханаға талтаңдап барады.Үйіне жеткенге дейінҚалтаңдап..

Аспанда жүрген ақша бұлтАдырға барып жатады!..Көндірер бəрін ырқына,Табылса бір күш денемнен.«Түнерме!» дер ем бұлтыңа,Қарға да «Жаума!» дер ем..

Көктем келді гүл жайнатып белеңді,Түрікменстан күн нұрына бөленді.Көмейінен күй төгілте құбылтып,Бұлбұл құстар жарастырды өнерді.Көктем күні..

Қатып қалған сұрланаҚара адыр да гүлденді.Құлан жортпас құм-дала –Қарақұмға су келді.Су келеді шөлдерге,Ну келеді белдерге.Ала қанат ақ құстар,Айдын..

Достарыммен бірге шалқып тұрғанмын,Жан-жағымыз алтын сəуле ойнаған.Жаралғандай бір ғажайып нұрдан гүл,Бұдан асар құдырет жоқ деп ойлаған.Шыға келдің..

Көктем, көктем, гүл-көктем,Көктемдей бұл шақ бар ма?Қызыл арай нұр көктенҚұйылғандай бақтарға.Жайнасын деп бақ іші,Нұрды аямай төккен күн.Бұлбұл..

О, сүйікті жарқын ана, алтын ана, Дүниеге зор тұлғалы бердің бала.Сен оған жеміріліп, жеңілмейтін, Батырдың бердің рухын, бердің кейпінƏлдилеп..

Ашғабатта ырыстың орманындайЖайқалды да жасыл бақ өсе берді. Аса қызық дастанның жолдарындайШат күндер де ауылдап өте берді.Көктем сайын баптасам..

Алтын ұям – АшғабаттаКүн көзінен нұр алып,Мəуелеген жасыл бағымӨстің бойлап бұралып.Саяңда өткен шат күндерім,О сүйікті, астанам,Бейне дастан секілді..

Бір бикеш құдықтан су тұрды алып, Алқасы мойнындағы сылдыр қағып. Тоқтады қыз қасына, екпіндей кеп. Бір жігіт салтат мінген, желдей ағып.Жайнайды..

Таң шапақта сұлу қызды кездестірдім далада,Білетінім, ауылда ол ерте тұрад таң ала.Телегейдей мақта алаңы, жапырақтар күмістей,Орамалы қызараңдап..

Бір күні біз кешқұрымда жиналғанда алқалы,Көңіл көктеп талай-талай əңгімелер тарқады.Кешкі салқын самал желмен сипалап,Шалқалап ай бұлтқа жылжып..

Асқаралы ақиық тау, қасиетті, уа, Кавказ, Сен ғұмырлық көктемсің бір, саған қарап көз тоймас.Құйындатып өтер уақыт, уақыт деген сайгүлік. Сонда да..

Алыс шеттен, ақ жүректенТұрмын сəлем жолдап саған,Бегенішім, көркем көптен,Болды қайғы жолдас маған.Алғанымда бұрын əр хатЖұбанушы ем жас..