Өлеңдер ✍️

Жүректі және қызулы отқа тастадым,
Мұз жанып тұр ма зайыры?
Қасіретіне қаймықпайтын қас жаным,
Жиған жоқ әлі айылын.
Қанып ішерге жетпейді ғұмыр кәусары,
Жүзіп жүрсе да қайығым.
Алып-ұшып арман деген аусарым,
Қаражат көрер қайынын.
Ақпан лебі ажырамай-ақ бұл бойдан,
Тамызды сүйді айыбы.
Тамызда да тауанын боран қылды ойран,
Сүйемеді «алыбы».
Енді сен де еркіңменен жүр, қарғам,
Бірге өшпесін жалының.
Таңбасы тайдай өзім тектес «құлдардан»
Табылар ма екен сарығым?!
Анау нәркес көзіңді боталатпа енді,
Керек те емес қамығу.
Менікі деген бұлдырап кеткен көктемді,
Сағыну және сағыну.