Өлеңдер ✍️

Кең далаға төгілген нұр, араймын,
Шалғыныңа байланған құралаймын.
Айдындарым, тауларым, ормандарым,
Мен өзіңнен ешқайда ұзамаймын.
Өзіңменен жаралған жарасым ба?
Батырлық та, ерлік те бар осында.
Сезіледі мәңгілік бір ұлылық
Алтай менен Атырау арасында.
Сен жасадың дәуірлік жаңалықты,
Құдіретіңді сондықтан ғалам ұқты.
Үзеңгіден басталған өркениет
Тасқа басып қалдырды даналықты.
Сескенбейміз.Тынбаймыз. Құламаймыз.
Біз кішкентай Мұхтар мен ұлы Абаймыз.
О, замандас, сездің бе, кең даланың
Үміттерін көтерген Толағай – біз.
Сол даланың сарынын, жидым әнін,
Тамырымнан жүйткіген күйді ұғамын.
Сенің барлық қайғың мен мұңдарыңды
Жұдырықтай жүрекке сыйдырамын.
“Басы барды идірген” дана бабам,
Күлтегіннің рухына қара, балам!
ХХІ ғасыр тұр буырқанып,
Қазақстан картасын даралаған.
Жылайды өлең немесе күледі өлең
Дүбіріңе күн сайын жүрек елең.
Мен таңертең ұйқымнан, әруақтанып
Қазақстаным бар деп түрегелем!

Тілің, Дінің және басқа есімің –
Мені өлтіріп бара жатқан осы мұң.
О, сормаңдай бүлдіршінім, бұл үшін
Ешкім сенен сұрамайды кешірім.
Біздер жетім жылатпайтын асыл ек,
Бол, тезірек, қасиетсіз ғасыр өт.
Туған жерді сүю деген ұғымды
Сезіне алмау – қандай ұлы қасірет.
Төрткүл жұртқа елеңдеген жайымды ұқ,
Төрткүл жұрттан жоқ іздеген жайымды ұқ.
6014 нәрестені біз
Қазақ болу бақытынан айырдық.
Түсін мендік арпалыс пен ашуды,
О, біздің рух неге сонша басылды.
Олар енді ержетеді Абай мен
Танымастан ұлы Әбу Насырды.
Жусанның да – иісі туған жерде тек,
Ғұмыр мәні – сені туған елде тек.
Өркениет өнегесі болмайды
Сәбилерін саудалаған мемлекет.
Отаным-ау, Отаным-ау, асылым,
Арпалысқа толы сенің ғасырың.
Жетімдерге шеттен пана тапқанша,
Тапқын жетім болдырмаудың тәсілін.
Жетімдерін жебеу керек жетер ел,
Мен бәрібір намысыңды көтерем.
Көкек-ана болса болар өмірде -
Мұмкін емес бар болуы көкек ел.
Бөбектерім, қадіріңе жеткен кім.
Жауқазыны жылап тұрған бөктермін.
Туған жердің қасіреті, қайғысы –
Сендер сонау мұхит асып кеткен күн.
Дүниені кезіп кеткен құйттай мұң,
Көздеріңнен тамып түскен шықтаймын.
Белгісізге бет алғанда тағдырың
Қалай тыныш, қалай тыныш ұйықтаймын.
Жүрегімнің жан-айқайы, алаңы,

Дүниеде бір ақиқат бар әлі:
Сағыныштың кернеп ұлы азабы
Туған жерін құс та іздеп табады!