Өлеңдер ✍️

Жаз тектес дидарыңда ақ таң күліп,
Жамандық атаулыдан сақтандырып,
Ан-а-у кезде, анашым, салған едің,
Өмірдің сапарына аттандырып.
Сөйтіп, мен, қасыңда көп бола алмадым,
Шақырып шалғай шепке бал арманым.
«Келмеді,-деп ,-ұлымнан хабар неге,
Толтырған да шығарсың жанарға мұң.
Қол созып жүрсің-ау сол көктеміңе...,
/Ойланып отырғам жоқ текке, міне./
Толассыз ағып өткен тарпаң жылдар,
Әжімдеп ақ жүзіңді кеткені ме.
Жан ұлың, айналайын асыл анам,
Енуге құшағыңа асық әмән.
Мен енді саған қарай сағынышпен,
Өлеңнің өзені боп тасып ағам