Өлеңдер ✍️

Елу екі жасқа толдым мен бүгін,
Бос далақбай болар ма екен ендігім.
Сезілмейді жанымнан да қанымнан,
Баяғы бір асаулығым, өрлігім.
Бұла күшті таба алмаймын бойымнан,
Қайрат қайда, қарсыласты қайырған.
Жасыл алаң жиегінде отырмын,
Футболшыдай шығып қалған ойыннан.
Елу екі аз ба, көп пе, білмеймін,
Өзіме өзім «алға, ақын жүр» деймін.
Сексендегі сергек қартты көргенде,
Шындығында неге ойнақтап жүрмеймін?
Өмір сүрем өлең үшін, жыр үшін,
Құрбандық қып жанның рақат тынышын.
Өлердей бір шаршай алмай келемін,
Қандыра алмай жанның бір құрышын.
Сырқатым бар. Оның да бар себебі,
Мойындамай зорлап келем мен оны.
Еркін-ақ бір ауырайын десем де,
Өмір-күрес мұрша бермей келеді.