Өлеңдер ✍️

  11.01.2022
  100


Автор: Абдулмахмуд Пошатаев

Бір гүл көрдім...

Бір гүл көрдім,
Ұнады еркелігі.
Ұнататын жан едім ертегіні.
Неге қыста гүл атты сезім гүлі,
Қоштаспай-ақ басқамен, ерте міні.
Жан екен жүзі жылы жарқыраған.
Күлгені де ұнады, алтын адам.
Бір келген дүниеде бақыт керек,
Жылу берер жан керек жалпы маған.
Күндерім өтті талай қанша мұңды.
Білмеймін нені, қалай аңсарымды.
Бір күндік құшағыңа кияр едім,
Атағым жоқ,
Абырой мансабымды.
Жұрттарға тілек айтқам, бақыт тілеп.
Пейіл кең, ауырса да жақұт жүрек.
Бір- бірін ынтызар боп сүйген үшін,
Сол жандар менен қайта бақыттырек.
Жақсы ерге, жақсы жары қарасады.
Жамандар мал-мүлікке таласады.
Құдайдың көзі тура болса деймін,
Бір Алла сүйенішім, қарасады.
Жылуы керек маған, сұлуынан.
Жан еді шолпы таққан бұрымына.
Көп болды,
Сағынамын, ажырадым,
Сол жанның алақаны, жылуынан.
Ренжулі жанмын мен, құсамын ба?!
Ерік бермей жүрген ем күш, ағымға.
Құшақ құшақ гүл шоғын сыйлар едім,
Сен келіп оралмадың құшағыма.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу