Әңгімелер ✍️

Ганс пен Қордабай ілбіп келеді.

— Көкең келеді. Сен жылама.

— Жылағам жоқ. Ганстың көкшіл көздері моншақ жастардан бұлдырап көрінбей тұр.

— Келеді. Жаңағы Орал да аман-есен келді. Ал, сенің көкең — герөй. Герөйлар өлмейді.

Ганс бұрылып алып, шырқырап жылап айдалаға безе қашып барады.

— Ганс! Га-а-анс! Мен саған арқар құлжамды бере-ем!.. Мен сені жақсы көр-е-ем! Га-а-анс!

Қордабайдың аптыққан даусы шырқау көкке сіңіп үзілді.