Олар өте бақытты отбасы болатын. Бірақ, бір күні анасы ауру себебінен сүйікті күйеуі және енді ғана үш жасқа толған сүйкімді қызын тастап, бұл дүниемен қоштасты. Сәби күн сайын әкесінен «Мамам қашан қайтып келеді?” деп сұрайтын. Ал әкесі қызын жұбатып, „Қызым, мамаң өте алыс бір жерге жұмысқа кетті” деп құшақтап ұйықтататын.

Сөйте жүріп, қызы алты жасқа шыққан жылы, әкесі мейірбан, ақкөңіл бір әйелмен танысады. Бір күні әкесі қызына: “Қызым, мамаң қайтып келетін болды. Сен мамаңның түрін ұмытып қалған жоқсың ба?” деп сұрады. Кішкене сәби ары ойланып, бері ойланып, басын шайқайды. Әке қызын аяп кетті әрі бір жағынан сәл де болса жеңілдеп қалғандай сезінді. Ол әлі де бала ғой.

Дәл сол сәтте есік ашылып, әлгі әйел кірді де құшағын кең жайып, қыздың есімін шақырады. Сәл таңырқап, жатырқап тұрған қызына әкесі: „Қызым, мамаңды танымадың ба? Тез “мама” деп шақыра ғой” депті. Сәби ақырын адымдай басып барып, „мама” деп құшақтай алады .....

Мен онымен сол тойда таныстым. Ол той - мен жақсы көрген жігіттің үйлену тойы болатын. Жақсы көрген жігіттің тойына шын бақыт тілей барып, өз тағдырымды кездестіремін деп ойламаған едім... Бір қызығы, сол тойда екеуміз бір-бірімізді көрмеппіз. Әбден қайтатын кезде ғана таныстық. Менің телефон номерімді сұрастырып тауып алыпты, екеуміз басында 2 айға жуық жай ғана сөйлестік. Қатты ұнайды деп айта алмаймын, жай бір тартымдылық қана бар. Жауып қойған жүрегімді қайтадан аша алам ба, білмеймін. Өйткені мені жігіттік қылық жасап, таң қалдырған жігіттер болмапты. Мен жігіттерден «ірілікті» күтемін. Артық айтсам Құдайым кешіре....

Бұл оқиға менің ең тәтті мектеп кезіндегі шақтарымда орын алды. Он бірінші сынып оқып жүріп бір жігітпен таныстым. Басында жай ғана жүре берем деп ойлаған едім, кейіннен қатты бауыр басып кеттім. Екеуіміз талай күндерді бірге өткізіп бақыттан басымыз айналғандай болды. Енді міне мектеппен қоштасар сәт те келді, аман есен мектебімізді бітіріп, екеуміздің жолымыз екіге айырылды. Ол Өскеменде оқуға қаламын деді, ал мен Семейдегі Медицина Университетіне түстім. Ол маған апта сайын келіп тұрды, екеуміз күнде хабарласып, агенттен сөйлесіп тұрдық. Мен оның маған деген сезіміне еш күдіктенген жоқпын. ОЛ мені ешқашан тастамайды деп ойладым, себебі екеуміз жақын қатынаста болдық, және үйлену тойымызды да белгілеп қойған болатынбыз. Ал бірақ мен екінші курс оқып жүргенде жаман оқиға болды.
Мен аяғым ауыр болғанын екі ай болғанда білдім, қуанышымда шек болмады себебі өзім жанымнан да артық жақсы көретін адамымнан жүкті болған едім. Жігітіме айттым, ол да риза болғандай болды. Бірақ сол күнгі телефон қоңырауынан кейін менің өмірімнің астаң кестеңі шықты.....

Жасым 30-да. Күйеуіммен осыдан 4 жыл бұрын достарымыздың тойында таныстық. Таныстығымызға 5 ай толғанда ол маған тұрмысқа шығуға ұсыныс білдірді. Күйеуіме ыстық махаббатпен қосылдым деп айта алмаймын. Іштей тек ұнаттым. Ол бір рет ажырасқан, екі ұлы бар. Балаларының алиментін төлеп, ай сайын олармен уақыт өткізіп....

Мен осында жазылған хикаялардың 1-2 оқыдым... көбісі бастан кешкен жауапсыз махаббаттары туралы жазады...мен де өз ойымды жазайын...
... Махаббат...8 әріп 1 сезім демекші,мен де махаббатқа жоллаққанмын...Жақсы коретін адамым да бар... ол жанға мен не сөйлей алмаймын,не қарай алмаймын........

Өмірімде бір жанға қатты ғашық болдым оны өмірімнен де артық сүйдім әлі де сүйетінде болармын білмеймін өзімде. Танысқан кезіміз бірге жүрен кезіміз оның маған қарап жимия күлгені маған деген көз қарасы әлі де есімде. Оған қатты бауыр басқаным.....

Күз. Оқудың басталғанына да көп те болған жоқ. Ол кез 10-шы сыныпта оқитынбыз. Мектебімізге жаңа мұғалімдер келіпті.Сол мүғалімдер ішінде біреуі ерекшелеу көрініп еді, жұрттың бәрі сол жас мұғалімді әңгіме ғып жүр екен... Кейін білуімше ол бізге сабақ беретін мұғалім болып шықты. Келе салысымен сабақ.....

Оның есімі Нәзік.Мен онымен агентте танысқам. Сөйлесіп жүріп қалай екенін өзім де білмеймін, унатып қалдым.мен оны көрмесемде ұнатқаннан кейін бағымды көрейін деп сөз салдым. Әрине, бірден келісе қоймады. Сонда да мен оны көндірдім. Бірақ ол басқа қалада тұратын еді. Ол әлі 10 - сынып оқушысы, ал мен колледжді бітіргелі тұрған студент едім. Бұл оқиға 2011-жылдың қазан айынан басталған еді. Екеуміз сөйле сіп жүрдік,мен оған қатты.......

Кеш батты. Өзімнің мазам болмай тұрған еді. Әпкем маған «сен ұйықтай бер сағат 2-де өзім оятамын» деді. Оянсам таң атып қалыпты. Әпкем үйде жоқ. Жүрегім бір шикілікті сезді. Жігітіме қоңырау шалып онымен сөйлестім. Сөйтсем түнде жігітім мені алып қашуға келгенде, әпкем менін киімдерімді киіп менің.....

... Естен кетпес сол бір балалық шақпа? Әлде ол шын махаббатпа? Сүйдім, сүйдім мен шын жүрекпен, адал сезімін білдірген, пәк те нәзік махаббатын сездірген, қамқорлығы мен ыстық сыйластығын үзбей келген жаным дейінбе? Әлде махаббатым дейінбе? Шын алғашқы махаббат - бұл өмірдің мәнісі де, өмірдің ағысы.....