Серікбай оспанов туралы  ✍️

Мініп атқа қара қасқаАтам бүгін барады асқа.Атаңды сен қарсы алғайсыңЖоқ қой үйде бала басқа.

Жаңғақты ескі жардым,Дəнін қырып алдым.Дəн орнына құйттайОйыншықты салдым.Сосын желім жағыпОны қайта жаптым.Мен осылай жаңаОйын ойлап таптым.Інім..

Тездетіп адымда,Жүрейін жаныңда.Бір есімƏр адымАйтсаң сен жарадың.Қанеки, адымда,Қайталап жаңылма!Міне, бір аттадың,Қандай ат тапқаның?Жылдам айт..

– Ұшты, ұшты, не ұшты?Лəйлек ұшты! –Білеміз ғой оны біз,Шошаң етті қолымыз.– Ұшты, ұшты, не ұшты?Əйнек ұшты! –Кімдер қолын көтермек,Қозғалмадық бекер..

Шертсең мейір қандырған,Үні елді таң қылған,Өздеріңе арналғанДомбыра аты – «Балдырған!»Оны, сірə, көрдің бе,Көріп көңіл бөлдің бе?!Тез үйреніп..

Жарық шашып күн шықса,Үнге бөлеп даланы,Қараторғай, шымшық таКүй тартып, əн салады.Қосылады оларғаҚурай, бұлақ, қамыс та.Сыңсыр желмен орман..

Табаны жерге тимейді,Əпкем ғажап билейді.«Би- сұлулық, əсемдік,Сымбаттылық – бұл!» дейді.Бидің білер ол бəрін,Көрсең, шіркін, қолдарын.Қандай белі..

Домбыраның үні –Оның сырлы тілі.«Бар, – дейді атам- ондаЕлдің шаттық, мұңы!» Оқ боп кейде зулар,Ат боп кейде тулар.Əнші құстай сайрап,Өзен болып..

Байқайсың ба əндерден,Байқайсың ба күйлерден?Бəріне адам мəн берген,Табиғаттан үйренген.Əн-күйде – жел гуілі,Жапырақтың сыбдыры.Орман-тоғай..

Ие болдың жақсы атқа, –Оқушысың сен енді.Жету үшін мақсатқа,Болу керек өнерлі.Не керектің бəрі бар,Бізде мұндай болды ма?!Жаның күндей жадырар,Тарта..

Ахмет ата өскен жерАқкөл – атамекені.Толқындатып ескен жел,Көл əн салып кетеді.Мұнда бəрі басқаша –Секілді ата қиялы.Көл ортая бастаса,Жыланшық кеп..

«Қалма!Алға! – деді –Алға ғана самға!» – деді.АхметкеӨз елініңТəуелсіздегі арман еді. Алты алаштың ардагері«Алға» – десе,Жалғады елі.Тəуелсіздік алып..

Ақжол – бабасы,Ақтас – ағасы.Ақкөл – ауылы,Ақ құм – даласы.Айдауда – АқтеңізБолды панасы.Ақ таң – аңсары,Ақ құм – басқаны.Ақ жол, азаттық,Ақ сөз, ақ..

Болған жайт күрестеƏлі күн жүр есте:Сұқ саусақ ұмтылды,Ортан қол бұлқынды.Аты жоқ қамданып,Шынашақ жұлқынды.Төртеуі бірігіп,Білекке жүгіріп,Ұстап ед..

Қирамасын тал, терек,Кім-кім де оған жауапты.Табиғатта бар керек!Біл обал мен сауапты!Мəпеле құс баласын,Балапан ғой ол əлі.Қара, құлап..

Қанатымыз – қолымыз,Қағып-қағып оны біз,Ұштық-ау деп ойладық,Құс болып көп ойнадық.Кенет ұлдар жалт қарап,Қолдарына ап автомат,«Тыр-тыр-тыр-тыр-тыр»..

Жұмсағанда тіл алмасаң,Тыныш, қарап жүре алмасаң,Уəдеңде тұра алмасаң,Айтқан ақылды ұға алмасаң,Салсаң жылап күнде əлекті,Дейді сені кім..

Шүберек пен су алып,Қойдым үйді тазалап.Апам сондай қуанып:«Болдың, – деді – азамат!»Жыламап емТіземдіАлғанымда жаралап,Атам мақтап жүр енді:«Болды..

Баламасы «ақылдың» –Деген сөз бұл «жетелі».Білмейтін етжақындыЖетесіздер жетеді!Жетелі адам – ұғымды,Жетелі адам – саналы.Сезіп..

Білген жақсы екен ғой,Білмейтін көп мұны, əттең.Біріншісі – əкең ғой,Екіншісі – ұлы əкең.Үшіншісі – ата ғой,Төртіншісі – ұлы атаң.Олар қарттар..

Барлық ойың – Ана тілде,Абыройың – Ана тілде.Ақыл, нақыл, ол – өнеге,Ана тілді қанатым де!Емірентер тілі Анаңның,Тебірентер тілі Анаңның!Құлағанның –..

Ахмет асқан дарын еді,Талантын сол танып елі,«Ол – елінің болашағы,Ол – елінің бағы!», – деді.Бұл сөздерді ұлына айтқан,Халық қалай біліп айтқан?!Сол..

А, Ə, Б .... –Əріп дейді бұларды.А-Н-А –Сөз боп əріп құралды.Қосуды əріпті əріпкеҮйрететін «Əліппе».Қосып əріпті əріпке,Сөйлететін «Əліппе».Алсаң..

Айтып кеткен ойлылар:«Қанағат тек тойдырар.Қанағатсыз, тойымсызЖалғыз атын сойдырар», –Дейді атам бəріне,Тоқталып сөз мəніне.Мөлшерден көп ішсеңізУ..

Айналайын, біліп ал,Тегің,Елің,Дініңді.Дінің – Ислам:«Білім ал,Бол – дейді ол – білімді.Сыйла барлық адамды,Ардақта өскен ортаңды.Сүй, – дейді ол –..