Серікбай оспанов туралы  ✍️

Шилі өзен қамысы-ай,Бізді ойлай жүр таныс-ай...Халық әні. Толғантады осы кейде өлең,Ойлай ма бізді таныстар?Ауылда біздің – Шилі өзен,Онда да қалың..

Сағынып келдім, туған жер, саған сүйінем,Балдайдың тауы, сен неткен сонша биік ең?!Асыр сап өстім тасыңнан тасқа секіріп,Бір кезде жүйрік баурында..

Балдайдың жері балқашты,Әр шұқыр – бұлақ мөп-мөлдір.Балдайдың тауы жартасты,Өңіріне өжет өскен гүл. Тау атап кеткен тұрғыны,Тау емес, Балдай, – биік..

Балдай шетте,Кішкене ауылӨзен, көлді, жылғалы.Салмақ біраз түскен ауырСонау соғыс жылдары. Бірақ елден аулақ қалып,Шеттемей,Ер бола алған.Отыз адам..

Балдай таудың баурайында ақ бұлақ,Ақ бұлағы қашаннан-ақ ақ көңіл.Ырыс пен ол жетеді де шаттық ап,Мөлдір су боп бұлқынады тәтті өмір. Өткен күннен сыр..

Балдай таудың баурайынКөмкерді ме гүл көркем?Ақ құмына аунайын,Бақытым ғой бұл мекен. Барып бір күн қайтайын,Сағынып ел жүр ме екен?Арыз, арман..

Туған жердің, бетегелі белдері,Ойладың ба?Сағындың ба сен мені?!Неге есіме түсе бердің, Балдайым,Түні бойы ұйқым неге келмеді? Жүрегімді бір әсем ән..

Біздің ауыл шалғайда:Шалғыны белден келетін,Самалы беттен өбетін,Жері жанат Балдайда. Біздің ауыл шалғайда:Кілемі – белес-белдері,Өрнегі –..

Бала кезде арылмаушы ем күнде ойдан:«Балдай, осы атыңды алғаш кім қойған?!»«Сонша тәтті бола ма екен жер деген?!»«Қант, кәмпит бар ма тыққан бір..

Күз, тағы да келдің беАғаштарды алтындап?Берекеңді  бердің беКүн боп күліп, жарқылдап?! Байлығы сен Жердің де,Ел еңбегін қайтарып,Жеміс болып келдің..

Жан-жағыңа қарашы бір,Қарашы бір, қалқам-ай.Қазағымның, даласы бұлӘр ай сайын әр қалай. Қалай-қалай құбыладыКүн көзімен жер күліп.Жапырақтар..

Емесі анық ол көкем,Емес туыс ұл-қыз да.Неге құмар болды екенЖұрттың бәрі жұлдызға? Жымың қағып жатса кіл,Көріп жүрміз көктен гүл.Планета үшін басқа..

Жел жұлқылаған жапырақ құлады,Серігі қорқып қалтырап тұр әлі. Бұлттанды неге, көк қаралы ма?Шулады терек, жоқтағаны ма? Иілді қайың, ұққан досы..

Бейқам жүрген дір еткізіп жүректі,Алматыда Жер бір сәтке дір етті.Ұмытқандар тәубесіне келді де,Әр нәрседен іздеді әркім тіректі. Миықтардан күлкі..

Көрінбейді шалғыннан,Балдай бұлақ ағады.Үйрек ұшты алдымнан,Жер бауырлап барады. Құлай жаздап,ҚұламайКөтеріліп кетеді.Қайта қонды ұзамай,Қуған кісі..

Оранып таңда қызыл тау жалынға,Алтын сәуле ойнайды аумағында,Сипалап әрбір үйді, әр ауланы,Қалады сол нұр Абай ауданында! Сан ақын, өткен мұнда талай..

Құсыңды бер, ұшқышым, Шығысыма!Сәлем берем Алтайда туысыма.Шығысыма, тарт менің ырысыма!Сірә да, Клондайк, АляскаларТолар ма екен Алтайдың..

Тәтіқара – ақын, сал қарт өткен жер,Нұржан, Нұрхан жыр тербеп, ән төккен жер.Ахмет пен Міржақып аруақ деп,Азаттықтың жолында ант еткен жер!Алмас..

Біріне-бірі мал берген,Біріне-бірі жан берген,Керегелерін күй керген,Шаңырақтарын ән керген. Дән егіп екі ел бір жерге,Төскейде бірге малы..

Қара сайдың бойыменЖүгіреді қара жел.Жалғап қырын ойымен,Мен жүгірсем бала дер. Баланы да, шалды да,Тәуекел ғой тау етер.Желді салып..

Тобылғылы ТорғайдаТаудан биік қырлар бар.Көз жеткізбес ол қайда,Шолса шығып тұрғандар. Жүрегімді жырлаттыСол әдемі биік қыр.Биік қырда сымбаттыКиелі..

Жел желігіп, жағаңнан ап жұлқымас,Ыстық құмы,Одан да ыстық ықылас.Күн қызуын сіміріп ап,ҚатпайдыЫстықкөлдің ыстықтығы ып-рас. Үлкен – аға,Боп кетеді..

Ақ сәулемен құбылтып құба белді,Ай аймалап алыстан тұр әлемді.Ақ таңменен таласып ақ жеңешем,Ақ шымылдық ішінен шыға келді. Ақ шымылдық ішінде,Ақ..

Аспандағы жалғыз көз жерге емініп,Алтын найза өзенде сеңге кіріп,Күнгейдегі қар жалы арса-арса,Күн кеміріп,Тастапты жел кеміріп. Сонау жақтан жалаңаш..

Шөлден, селден шегінбей,Дауылдардан жеңілмей,Сексеуілдің құмда өскенҚаттылығы темірдей. Балталасаң, сынбаған,Жұла тартсаң, қыңбаған.Оны қатал..