Фариза оңғарсынова өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Сарыарқа,сал көрікті сайын далам,қалмайды сен тұрғанда Айыңда мəн.Кеудеңнен қиырларға көз жүгіртіп,биік пен аласаны айырды адам.Еске сап..

Елестейді жанбаған бағым əлі, Сорлы жүрек сол күнді сағынады...... Ақбөбек пен Қайыптың қызығы дептойлы ауылға кəрі-жас ағылады.Балалар мəз. Думанға..

Туған жер, елдің ішіненжанашыр болды түн ғана:дегендей бəрін түсінемжасыра қойды жылғаға.Тауға да жеттік ентігіп, бұлақ-қыз күлді сылқылдап...

Түрмедегі Ақбөбекті патшаофицері корламақ болады.Селтиген сары!Жетіспей тұрғаным сен едің,келдің бе тағы көлгірсіп зымиян күлкіңмен!Ұстай алмассың..

Дауысың келді-ау құлаққа, сағынышым,құсалықтан Бөбегің арыды шын.Кеше мені азаптап көп сұрады:«Қай бетке ұшып кетті, – деп, – тағы құсың?»Сенің əнің..

Адайлар мені маңдайға біткен күнім деп,қастерлеп аса мақтайтын –аймаққа кетсе атағым менің дүбірлеп, бетімнен бірі қақпайтын.Сүйікті болса, еркелеу..

Жеңешетай, тоқташы,құшақтайын сені бір! Тасташы сол от басын, отырмашы емініп.Жақын келші жаныма, жанарыма үңілші! Шаттық көрсең жадыра, отырма тек..

Дала, менің жеңешемдейкетіпсің ғой құлпырып тым! Маған пəлен демесең де, жанарында нұр тұнып тұр.Көктеменің күн шуағынсағыныпсың, ұғып тұрмын. үйде..

Арбай ма дүниенің сыр-тұманы –жүрегім тыншымайды, бұлқынады. Шабыттың шідерін мен босатайынарындап ағызшы бір, жыр пырағы!Уақыттың тырнағы – жез..

Ей, адамзат!Кара жерге гүл еккен,қара орманды күл еткен!Тыңда мені жүрекпен!Тыңда мені, сан жұрттар!Кең əлемде кеуделерде тарлық бар,тұтастық бар..

Қарайды гүлдер үлбірепмайысып майда дірілден, сағыныш əнін жыр-жүректөгеді мөлдір бір үнмен.Сұлулық үшін жаралғантабиғатта да мұң бардай,көзінен ұшып..

Мен сенсіз өмірімдіелестете алмаймын мүлде, мүлде! Екеумізде таң мен түс, түн де бірге.Жүрек сырын шертуді басқа адамменөңім түгілі, ойлауға жасқанам..

Қилы күнді көп кешкен халқым менің,шабытты бал күндерімкөкірегімнен күй болып ақтарылса,ол – сенің даңқың, демің!Туған жердің сəулетін, бұлақ..

Бөбектерім, күн, жүрегім,менің алау гүлді реңім,жүрегімнің діріліндейнəзік, əсем үнділерім!Сүттей сұлу сəулелерім,сендер – əсем əн дегенім..

Боз жусанның жұпары қанға сіңген,алғаш дем, алғаш үнненбір жасап сан ғасырменЖер үстінде келеді жалғасумен.Жұпар дала жаныңды құса қылмай, ғажайып..

Өмір – айдынсəттері кем ақтымық, қарсы ағыстар қақтығып, арғымақ жал ақ толқындар алысып, бірін-бірі тұңғиыққа лақтырып, жартастарды құшақтайды..

Бал дəурен күнім бе еді, Ай арман түнім бе еді, ғажайып бір үн менібаурап ап,жүрегімежетті де – дірілдеді.Ескендей нұрлы ақ таңнан, қыз мінез гүл..

Замандар – құбылыстар(құбылыста қозғалыс – ұлы күш бар):қарсыласу, шарықтау, қақтығыстар,тұралау, жығылыстар,заманның тыныс, қаны –Адам..

Мезгілдің тас тасқыны,өлімнің қақпас түнібізді мəңгі тастады тұншықтырып,кете алмаймыз орыннан ыршып тұрыпбұдан...– Қанша жыл еді?– Көп-көп жыл..

Əн барады айналып гүл даланы,таң самалы толқиды жылғадағы.Ағысынан тынбайтын тіршіліктіңжайнайды нұр жанары.Əн-əуенде төгілді бүгін бір..

Майраның əндеріБаянның бақтарында, шың-құзды шатқалындаерке өскен жас маралмыншомылып ақ сағымға.Біле алмай шамаңды əлі,бозбала, құлшынасың, тұңғиық..

Сараның жырларыАрнауАқын Сара, саңлағы жыр-жарыстың,шашылғандай бейуақта шыңнан ұшқын,арманшылдау жанымды алау шарпып,қанатымды жырыңа шыңдап..

Жарау күндер зулайды, оралмайды,дамыл көрмей самғау да оған жайлы.Жастық шақты от жылдар алып қашты, жете алмадық, ұрттадық содан қайғы. Жеткізбейді..

Соғыс өртін бастан кешпегендер мен соғысқасіретін тартпағандарға арнаймынАспан мен Жер арасынөрт қаптады жалыны жалаңдаған,көңірсіді құйқадай адал..

Қара континент туралы толғауДауылды менің ғасырым!ұлылығыңа, қайсарлығыңа бас ұрам.Сендегі құйын екпінге ере алмайжүргендер үшін ашынам.Табына..