Сағыныш намазшамова өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Қайран да қайран, қайран жұрт,Адуынды жауға айлаң жоқ,Қапыда кеттің қосақта.Қайғырғаннан қайран жоқ,Белімді будым, мұрсат па?Бұрымды түйдім, дулыға..

Мұңым емес шығар, бәлкім, бір менің –Төгіп-шаштық шіліңгірін шілденің.Құс жолымен қайтып бара жатыр маҚарашықтан қаз боп ұшқан күндерім.Қалай оның..

Бір аунап түсті Күн тағы,Тыраулап кетті түндерім.Қылаулап қардың ұнтағыСыр аулап тұр ма, білмедім.Тоңдырып тұрып қолынаҚондырып жатыр қараша.Соңғы..

Жақсылықтың жылы лебісезілгенде арманымқуаныштан жүгіредітастай салып балдағын.Күңгірт тартқан кеудесіндешөккен шабыт шырқап ән.Жүдеу жанын емдесін..

Дерт-азабын теңестіріп ләззатқа,Сүйдім, сосын бел байладым қазатқа.Сосын тағы бытырадай бөліндім,Мен осында, армандарым о жақта.Ойларымның басы тағы..

Біліп өстім биік барын, тау барын,Көктесем деп көк шалғында аунадым.Келер күннен күттім-дағы кәде-сый,Бағзы күннен бақытымды дауладым.

Бұлт жылауық, Ай менмен, күлегеш Күн,Жел жүгірді соңынан бір елестің.Қасиетінен қара Жер айнымасын,Одан өзге бақытты тілемеспін. Қарсы алдымнан бір..

Менің жаным - сезімдердің шырағы,Менің жаным - төзімдердің тұрағы.Газдар түзген Галактика төсіндейСан мың түрлі толқындардан тұрады.Керек етіп кесіп..

Көз алдымда көлбейдібір қараңғы, бір жарық.Жарығына жуынам,Қараңғыға былғанып.Жұмыр басқа жұққыш-ақЖер-жаһанның күйесі.Кір түріммен..

Басталды вальс, баяу ән,Биледік сонда шыр айналып.Бақытым шығар таяған.Жанарға жанар байланып...Сол сәтте жер де, әуе деДүние кетті дөңгелеп.Дәру..

Расында өмірдің несі жалған?Әлі талай ашылар есік алдан.Неге екенін, сонда да аласұрамКербұғыдай мүйізін кесіп алған.Олжашыл жұрт екен ғой о да..

Қауырсыным қардай аппақ, Бауырым,ол да ақ түсті болса деп ем ақ тілеп.Ақ дүние сипатпастан сауырын,Ұшқан құстай ұзап кетті бақ тілеп.Аш белімде ақ..

Тарпаң ойға тасталғанда бұғалық,Бұғалықтың буған жібін құп алып,Қылқұйрықтан қалған шаңдай шұбалып,Бұлаң қағып бара жатты жыл ағып.Көкшұланға кез..

Тұрса да әлі сағынышы басылмай,Сілкілеген сілбі шаққа бас ұрмай,Құс қанаты суылынан шашылған жапырақтар – күздің селдір шашындай.Қыркүйектің..

Құр ауаны кескілейтін сұрақтар,Ештеңені естімейтін құлақтар.Ауыздар бар сөйлейтұғын жақ талмай,Ал, ақиқат үнсіз жатыр ақталмай.Қалағанын көре алмаған..

Мен әйелмін, жанымда қырық шырақ,Ешкімге енді бармаймын үміт сұрап.Саналыға салмағы батпан өмір,Ақымаққа, шіркін-ай, қызықтырақ.Мен әйелмін жылайтын..