Өскінбай қалмамбетұлы өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

 Жиналып жеті әнші желе жеттік,Бірігіп серілікпен елге жеттік.Әншінің айдап жүрген еш малы жоқ,Өнер мен мерекені ермек еттік.Ерітіп соңымызға..

Тоғыз жыл сені, жирен, колға бақтым,Төгілтіп талай тойда жорғалаттым.Алысты жақын еткен жануарым,Теріңді тебінгіден сорғалаттым.Сурылып көп алдына..

Дүние жалған, өттің бе?Базарым, тарқап кеттің бе?Алпыс беске келгенде,Ажал шіркін, жеттің бе?Көтерем қойдай талпынтып,Ішіме түскен ауыр дерт,Кедергі..

Сұрасаң менің ныспымды-ай,Атымыз болар Өскінбай.Алқаға түсіп жасымнан,Қамады халық үстімді-ай.Ақсақал, атың Арыстан, Кез болдым келіп алыстан.Өз..

Алыстан іздеп келдім, кербез Айша,Басасың аяғыңды жорға тайша.Мен өзім ел қыдыған кұрбың едім,Ерітші жүрегімді сары майша.Сізді жұрт былқылдаған биші..

Арқандаулы ақсұр ат міндік пәмге,Серілікпен қыдырып жүрдік сәнге.Қызды ауылдың тұсынан өте беріп,Жаяулатып жібердім қоңыр әнге...Ауылым көшіп барады..

Айта бермес өлеңді әркім мендей,Сезім алтын санаулы мың теңгедей.Жатыр толып өлеңім бөлмеленген,Жекендінің аяғы жеті көлдей.Қайнар қара бұлақпын..

Қара қандай, ақ қандай, шабдар қандай,Жақсы, жаман жігітке бағдар қандай.Тіршіліктің күнінде шалықтай бер,Уақыт болар бір күні дағдарғандай.Өмір..

Қаз едік қатар ұшып қаңкылдаған,Сақара көлге қонып салқындаған.Құрбының қатар жүрген бәрі кетті,Елдегі күліп-ойнап аңкылдаған.Ән салып сауық кешпен..

Замана қысаң тарылған, Бай пейілден айрылған.Малшысынан дәметкен,Байлардың демі кем емес,Тамұқтағы жалыннан.Байдан қарыз сұрасаң,Жинап қойып..