Абдулмахмуд пошатаев өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Баяу атты ақ таңым, еріншектей.Түсте бұлт торлады, келімсектей.Ауа- райы өзгерді, күліп-жылап,Сан құбылды,Сан құбылды көңілшек келіншектей.Тылсым..

Қураған тал, қаусап тұр егістегі.Тар жол тайғақ жолдарың тегіс пе еді?!Жапырағы шықпайды, гүл атпайды,Әлде қашан таусылған жемістері.Тағдырға ұқсас..

(Төрткүлтөбеде туған ой)Билік айтқан билер қайдаКүлтөбе?Дат сұрайтын Хандар қайда,Күлтөбе?Уақыт ұры тарихыңды ұрлады,Бір төбені жалғастырып бір..

Мамыр айы,Қыс па, күз бе білмедім.Күнім салқын, қара суық түндерім.Мамыражай майда жауған ақ қардай,Сүреңсіз боп өтіп жатыр күндерім.Бұл табиғат неге..

Ақ қар басқан Алатау қатпарлары.Әсем қандай, арайлап атқан таңы.Мың құбылған қысы бар, қандай әсем,Желтоқсанда, қаңтарда, ақпандағы.Таң нұры..

Көз жүгіртіп қарасам өткеніме.Мен туған үй Алатау бөктерінде.Түнеріп тұр көк аспан, күрсінеді,Көп келмей кеткеніме өкпелі ме?!Өмірдің төтеп беріп..

Керемет кезім менің, бала кезім.Бала ғой,Бала көңіл, бала сезім.Тауға қарап өсіп ем, биік жүрмін,Мөлдіреп жасқа толып қара көзім.Үйрек жүзген су ма..

Алланың әмірінсіз,Сынбайды бір шыбығы.Бітпейді тәңірімсіз,Бір ісің, білші мұны.Халқымның қадір түнгі,Оң болсын құлшылығы.Алланың әмірімен,Періште жер..

Тау бөктері,Мамыр айы, ұнап тым.Тыныс алдым жағасында бұлақтың.Таңмен бірге қауыз жарған еңілікгүл,Арасында қымсынады құрақтың.Тобылғысы шашақ шашып..

Тырналардың тізбегі анау, тізіліп.Найзағай да жарқ етті бір кіжініп.Шыққа оранған қызғалтақтың бойынан,Бір тамшы шық Сырғып түсті үзіліп.Жаңбыр..

Қыстың соңғы күні бүгін,Бір өмір.Алла қанша өмір берсе, сүремін.Жүрегім де ауырады кей кезде,Қоя берші, табармын-ау бір емін.Бала едім,Ниетім ақ..

Алмастырып күнді түндер, түнді күн.Бағаламай бұл жалғанның бір күнін,Адамзаттан неге қашты мейірім?Түтіп жеуге дайын тұрар бір-бірін.Жалғастырып, бір..

Жастық шақ,Арман қуып еліктірдің.Бозбала, бойжеткен боп серік құрдым.Қырықтың қамалына тұсап қойып,Зымырап бара жатыр елік ғұмыр.Ұшырамай жауыздың..