Ұлықбек есдәулетов өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Ақынды түсінерсіңдер,Гүл теру үшінАйға ұшса... Қияли кісі дерсіңдер,Қалықтап жүрген байқұсқа.Тұрса да ол заманақырда, Жұлдызбен жаны тілдесер..

Мен өзіңді мың жыл бойы сағындым, Мың жыл бойы жұтып келді жаным мұң. Құс жолынан жарқ еткесін жанарың Жұлдыздардың арасында..

«Ғашық боп қалма, Ақын» деп, Айтқандар маған ақыл көп, Ауысар еді есінен Көрсе егср сені жақын кеп.Оларға сонда таң ба әлі, Жанымның күйіп-жанғаны?..

Сені ғана сүйемін,бір өзіңді,қылығыңды сүйемін, мінезіңді, сағыныштың сан батпан салмағынан, жүз шаншылып жүрегім, мың езілді.Есіміңді еске..

«Жақсы өлім» деп жатыр ел, Өлім жақсы бола ма?Алтын төлеп, ақы бер, Кім жүгірер молаға?Әке, сені ойласам, Жас толады көзіме.Өкінемін қай-қашан..

Өмір өтті зымырап, Қоштасуға шақырдың, Бұл кездесу — түрі жат, Әлсіз дауыс, ақырғы үн...Кірпікті әнтек көтердің, Көзің қайда өміршең? «Міне, балам..

Тағдырдан жапа шеккенде, мұң шағып саған келмедім, салым бір суға кеткенде мейіріміңе шөлдедім.Бағаңды жүрмін сезініп, Күн-Анам менің, Ай-Анам..

Ана деген атыңды, ардақтауға жарап біз, қарлығаштай хатыңды бойтұмарға балаппыз.Сүттей аппақ пейілің, ала жіптен аттатпай, бойға сіңіп мейірім,көрмей..

Сезімтал,Сергек,Сері, Серке жігіт,Сең бұздың сере мұзға ерте кіріп, Жауға атқан Махамбеттің жебесісің, Жорықта домбырасын шерте жүріп!Мөп-мөлдір..

Бір үстел бар Жазушылар Одағында,қойылмайды қағазың,қаламың да, жайылмайды дастарқан, тағамың да, отырмайды қалаулы қонағың да.Ерте солған бәйшешек..

Екі мерзім —туғаның мен өлгенің...екі дүние —көргенің мен көрмегің. өмірге өзің тырнап ашқан көзіңді жабатұғын шақ келеді әлдекім.Ғұмыр озар көзіңді..

Жұматай ЖақыпбаевқаБұлықсыған бәйтерек-ау, бәйтерек, жапырағымызды жел жалмаса қайтер ек? Өңі сыздап бірауық,бара жатыр күн ауып,өз көзімді..

Сілкіндіргесін Семейдің жасыны жерді, Құпия, жұмбақ өлімдер ғасыры келді. Ауылда менің бірге өскен достарым аз, Алтауы бірдей асылып өлді.Оларсыз..

Ажал төкті аузынан суық темір...астар болды аспанға сұлық көңіл.Пушкин ақын пейішке барды ма екен? Дантес... ұзақ, бақытты сүріпті өмір!..Қаһарына..

Қырыққа келдім!..ырыққа көнгем жоқ, бірақ!..толқыным жатыр жартастарымды соққылап.Шетсіз де шексіз, астан да кестең көк дүлей жаға барына көзі енді..

«Ақын деген шетінен жүргіш халық, қос қатынды тастайды бір қыста алып. Берекесіз тұрмысы,тірлігі де,қаңғып жүрер штаттан кіл қысқарып.Қалтасында..

Мен сендерге бола алмадым сүйеніш,сорым — ұзақ,қолым — қысқа, күйеді іш...құдды мендей ұялатын тәрізді, құмға басын тығып тұрған түйеқұс.Тоқта тұрған..

Шытынап сынған айнаға қарап, шыт-шыты шыққан өзімді көрдім, мен емес, өзге қаймана қазаққарап тұрғандай сезілді кей күн; сындырған жанды төзімді дер..

Көше бойлап, көктеммен тыныстаған, зағип кемпір келеді гүл ұстаған,көзіндегі қап-қара әйнегіне шағылысып қояды күміс ғалам.Жол үстінде сүйіскен..

Кешірем бәрін,иттікке етім үйренген,найзағайлар мен найза біткенге түйрелгем, бас білмес аттың құйрығына да сүйрелгем, бәрібір менің қабырғам аман..

Жалғыздық,маған сен аштың, құдайға барар қақпаны, өзіңмен ғана санастым, ес біліп, етек жапқалы.Жалғыздық, сенің барыңда, жалғыздығымды сезбедім..

Жаным менің, қозым менің, Назымым, жолсыз түнде жанған темірқазығым, жас басымнан жын жетелеп, жыр қудым,жұрт алдында жоқ та шығар жазығым, жан..

Қандай қыстың боларын алаш қайдан біледі? қандай құстың қонарын ағаш қайдан біледі?Көзді ашып-жұмғанша, өте шығар жыл қанша, басыларсың бұрқылдап..

Бас сұғып біреу жүрегімдегі қақпама, сыдырта қарап сақтана, ұқсамаған соң мақтаға, ұқсатар қара тақтаға.«Өлеңнен болып өлесі, өмірем қауып дәмесі..

Бөлмемде бар бір сейф, Кілтін ешкім таба алмай, Көп кісілер жүр кейіп, Керек затын ала алмай.Әрбір адам — бір құлып, Кілті жатқан аспанда. Бір..