Балабақшаға арналған тақпақ туралы Тақпақтар ✍️

Жарысқанда балалар,Қосылды оған Жарқын да.Жүгiруге жарамай,Қалып қойды артында.Мазақтап ек «шөже» деп,Жыларманға шақ қалды.– Көп iшiп ем көже, –..

Тай əрi де тулады,Тай берi де тулады.Көрiп тұрған балаларДедi: – Əне, құлады.Құламады, жарады,Құйындатып барады.–Мiне, жiгiт! – деп тұрмыз,Тай..

Наурыз келдi, қыс кеттi,Күн шуағын құяды.Топ-тобымен құс кептi,Жасау керек ұяны.Қызу еңбек, не керек,Жоқ тыныштық қыстайғы.Жыл..

(Мысал)Есек айтты: – Мен деген асылмын, – деп,Сахараның еркесi Қашырмын, – деп.Қашыр айтты: – Жапанда желқұйын боп,Ескен желмен жарысар жылқымын, –..

«Тышқан», – деп ек, елеңдеп,«Қазiр қайтып келем», – деп,Төкен тұра жөнелдi,Жұрт күлкiге кенелдi

Бұғы барАлтайда,Алыста.Аттан даОзады олЖарысса.Суыққа,АязғаТөзiмдi.КетедiКөтерiпӨзiңдi.Мүйiзi –Дəрi оныңҚымбатты,Сұлу даДенесiСымбатты.СұрайдыАл..

Бар кiшкентай мысығым,Көздерiнiң қысығын!Жұмсағын-ай жүнiнiң,Титтəйiн-ай тiсiнiң!Қазiр менiң алдымдаҰйықтап жатыр маужырап,Келгендей-ақ əлгiндеТышқан..

– Бəрi қорқып, ықсын, – деп,Сүзеген боп шықсын, – деп,Шыққан жанды үйiнеҚайта қуып тықсын, – деп,Қызыл қасқа торпағынЖалықпастан үйреттi.Тыныш жатса..

– Қандай жақсы бала едi,Үстiнде жоқ кiр-сатпақ.Айта қойшы, кəне, ендiБiздерге арнап бiр тақпақ, –Деп қонақтар жиналып,Ортаға алды Серiктi.– Қандай..

Дəмi ауыздан кетпейтiн,Етi қандай тауықтың?!Ал одан да кереметСөзi тəттi Сауықтың.Тауықтың ол отырып,Екi аяғын жеп алды.Басын шайқап опынып,«Əттең..

Дабырласып далада,Балалармен бiр жүр ем,Аула iшi сол арада,Болып кеттi дүрбелең.Қарагер ат шылбырынҮзiп кете жаздады.Баса-көктеп бiр-бiрiн,Қашты..

Қар кеттi де, жаз шығып,Ектi Төкен жас шыбық.Жүрмеген соң суарып,Қалды ол өспей қуарып,Ертелi-кеш ойнайтын,Төкен бе екен ойлайтын,Қамыс атпен жортып..

Киiп едi Өтеулi,Былтыр тiккен жейдесiн.Шолтиып жең, етегi,Қысып тұрды кеудесiн.Өтеулi оның себебiн,Тез түсiне қоймады.Апам оның етегiнКескен ғой деп..

Қара теке бiздегi,Жан тынышын iздедi.Қартайған соң, əл кетiп,Балаларды сүзбедi.Күншуақтап жатады,Тəттi ұйқыға батады.Қартайса да текемiз,Ағармапты..

Қол ұстасып тұрыстық,Дөңгеленiп айналып.Екiлене қуысып,«Мысық – тышқан» ойнадық.«Тышқан» болып Құралай,«Мысық» болып мен шықтым.Қуа-қуа қуалай,Əбден..

Көктемнiң бiр күнi едi,Көгалда ойнап жүр едi.Апасы кеп СапардыДүкенге ертiп апарды.Жейде сатып əпердi,Өзiне ол шақ келдi.Түсi көгал сияқты,Апасы бек..

Саумал сауып күбiгеАпам қымыз пiседi.Көп кiсi кеп күнiнеҮйден қымыз iшедi.Мен де күбi пiсер ем,Шашыратып төкпей бiр.Қара терге түсер ем,Əттең, бойым..

Босқа қарап тұрмадым,Бiраз жұмыс тындырдым.Əттең, бiрақ тырманыңЕкi тiсiн сындырдым.Болып қалдым ұятты,Атам мұны ұқпай ма:Менiң тiсiм сияқты,Ол да..

Ойнақ салып бұзауым,Қарашы үйден ұзауын.«Ойна, – дей ме, – берiрек»,Енесi тұр мөңiреп.Қайырып мен келейiн,Жарысып бiр көрейiн.Ал кешқұрым..

Бойыма шақ қана,Қаладым аққала.Қуансын қосыла,Жүгiрдiм досыма.Жығыла-сүрiне,Жеткенше үйiне,Мақтанып айтқанша,Ертiп-ақ қайтқанша,Аққалам..

Ертең ерте өзi тұрып,Асығады ойынға.Бəтеңкесiн өзi киiп,Байлайды өзi бауын да.Шырмап-шырмап ол ешкiмсiз,Байлауын бiр байлайды.Бiрақ кешке..

Жүргенде ойын деп,Ашқан ғой қарыны,Бақытжан жейiн деп,Алды уыс тарыны.Асаймын дегенде,Шашып ап, қысылды.Апасы келгенде,Ұрсарын түсiндi.Термекшi боп..

Ет астық бiз, пiсiрдiк,Табаққа оны түсiрдiк.– Алыңыз, – деп, – алыңыз, –Жемек болдық бəрiмiз.Жайнап кеттi көзiмiз.Тамсанамыз өзiмiз.Ыстық екен бiрақ..

Қанатбек қутыңдап,Ауызы бұлтыңдап,Қаужаңдап шайнайды,Не жұтып қоймайды,Жеп тұр ма кəмпиттi,Жеп жүр ме сiңiрдi,Қызығып отырмын,Сезбедi ол..

Көк дөнендi ерттедi,Жарап тұрған елеңдеп.Менi өзiмен ертпедi:«Көкпар тартып келем», – деп.Қарап тұрмын телмiрiп,Шығып үйдiң үстiне.Əне, əкем..