Бөлім: «Тақпақтар»

Алматы қаласындағы қыздар қазақ-түрік лицейі – еліміздегіәйгілі лицейлердің бірі.О, шәкірттер, балалар,Ұстаздар, ата-аналар,Таныс еді..

(Немеремнің өтінішімен жазылған)Мен жүз жетпіс үшіншіМектеп оқушысымын.Математик, мүсінші Болсам дейтін «кісімін».Мектебіміз бүгіндеЕлімізге..

Жұмысынан кей-кейдеКелсе әкем кештетіп,Басады анам гөй-гөйгеАшуланып, ес кетіп.Гөй-гөй соңы, құрбылар,Айналаны шу қылар.Жүйкелерді жүн қыларМұндай..

Биыл келдiк сабаққа,Бiттiк жылдың жарымын.Үйрендiм мен санап та,Әрiптердi таныдым.Бiр күнi ойнап жүр едiк,Үзiлiсте, далада.Ағай келiп, бiз..

Сәлем саған, мектебiм,Алтын ұям, армысың!Көңiлiмде көп менiңСаған айтар алғысым.Көңiлдi өттi демалыс,Кездiм дала, тауды да.Жайлаудағы ең алысБардым..

Ағам да үйде қалмады,Апам да үйде қалмады.Анам да үйде қалмады,Атам да үйде қалмады.Кетiп қалды күллiсi,Жалғыз қалдым үйде мен.Жарқырап тұр үй..

Желден ығып,ҚалқадаБір топ бала тұр едік.Екі қолы қалтада,Төлен келді шіреніп.Каникулға бұл мықтыКөрші ауылға кеткен-ді.Он күн бойы шынықтым,Боксер..

Бірде Дауыл киноданКорриданы көрген-ді.Ұнап қалып бұл оған,Көк бұқаға келді енді. Алаулатып шұғасын,Әрі-бері бұлғады.Кере жазып құлашын,«Келсеңші!»..

Каспаров пен КарповтыңТуры өтіп жатқан-ды...– Мен Каспаров,Карпов кім? –Деп, Шекербек мақтанды. –ЛагердегіӘр күнімБос өтпей,Күш сынағам.Қанекей, шық..

Қадірлі ағаш қашаннан,Ол есігің, еденің.Сол ағаштан жасалғанТалай-талай керегің...Ағаш қажет көп іске,Ағаш әр кез бағалы.Кенелтеді жеміске,Тазартады..

Халық сөзі аталы:«Сыйлау керек сақалды».Болған соң да сақалы,Сыйлайды жұрт атамды.Ешкілерде жоқ-ау ұят:Аңқау көріп халықты Сыйласын жұрт деп..

КүлдімТелехабарданБір тотыны көрдім де.Жатсам-тұрсамСанамнанШықпай қойды ол мүлде.Зерек өзі ісіне,Айтқан сөзді ұғады.Үйге келген кісігеСәлем беріп..

Ұйықтасам да іңірден,Кеш тұрып қап бүгін мен,Портфелімді асынып,Үйден шықтым асығып.Орта жолға жеткенде,Кең көшеден өткенде,Шым ете қап..

Түс.Үш бала үйге кеп:Шекер, Дауыл жуынды.ДастарқанғаIргебекЖуынбай-ақ жүгiрдi.Тамақ iшiп болғанда,Шекер, Дауыл жуынды.Ал ІргебекОйнауғаЖуынбай-ақ..

«Ғылым қызық iстердiПайымдайды:Мысық көзiТүстердiАйырмайды.Түктi кiлем түрiндейТөңiрегiАқ-қара түс фильмдейКөрiнедi.Олар үшiнКөгiлдiр,Көк те..

Сұр күзенді түлкі ертіп,Кейде бірге жүреді.Ін кездессе, Жылп етіп,Күзен ішке кіреді.Тышқандардың не бірінАлқымынан сығады.Ұстатпаған кейбірінСыртқа..

Күту үшiн тiстi әркiмҚолға щетка алады.Өзгешелеу тышқанныңТiстi күту амалы.Жатса алдында шашылыпМүйiз,сүйек,қу шыбық,Обырлана асығыпКемiредi..

Тұмсығында кiрпiнiңБiр тамшы су жүредi.Иiстердiң түр-түрiнСол арқылы бiледi.Шөптiң жақсы, жаманынАйырмайды түсiнен.Көтерiп ап танауын,Айырады..

Ағам бiздi жинады,Сегiз қолғап сыйлады.Қамқор болған ағамызБiздер қанша баламыз?

Жаңа ғана шалғындаАлты бұзау жүр едi.Әлде шаршап қалды ма,Жатып қапты бiреуi.Нешеуi ендi жайылыпЖүргенiн айт айырып.

Қөп-көп тақпақ жаттадық,Жұмбақтан да шаршадық.Қайтар кездеШаттанып,Соңғы рет ән салдық. Нән соқаның бір тісін,Қойдық әкеп талға іліп.Бітіргенде жұрт..

Шекер, Қыпшақ екеуіБірін-бірі ұрады.Қолғап шақ-шақ етеді,Әне, Қыпшақ құлады.Терлеп, суға түскендейҚайта шықты екеуі.Қолдары енді істемей,Аяқ шақ-шақ..

Жарыста озды ТөлендіСыйды ел соған сыйлады.Оның озған себебі:Ұзын еді сирағы.

Күрестім мен Мұратпен,Жықпақ болдым тым жылдам. Құлап қалып бірақ мен,Түсіп қалды ұнжырғам.

Орденіне ДауылдыңШақырдық бар жегжатты.Балалары ауылдыңТегіс тойға кеп жатты.Тамақ жеуден шаршадық,Жайында енді ас қалды.Би биледік, ән..