Махамбет өтемісұлы туралы Поэмалар ✍️

1Махамбеттің көріп тұрып қабірін,Тарихтан алу керек тағылым.Ақылға – ақау,Ойға – харам,Бойға – дерт,Түспес үшін – Көкірекке – тағы мұң.2Махамбеттің..

Махамбет десем – Махамбет десем, тегі мен,Мына заманның,Бишікеші мен бегінен,Теперіш көріп,Құлын да даусы шырқырап,Қызғыш құс көрем,Кете алмай жүрген..

1Уа, Махамбет – Арлы ата!Көңілдің күйін зарлата,Көзімнің жасын парлата.Ақ дауылы аралас – Жаңбырлата,Қарлата...Тәңірге тартқан тасфиқтай,Отыз мәрте..

1Есем кетті тағдырғаБасқа түгіл – Бас кетті...Көзімнің жасы көл емес,Теңіз дерсің теңселгенШендестірсең жетпейді – Себелеп жауған жаңбыр да!Ағайын..

Халқым!Мені көрдің бе?Кеудесі бар,Басы жоқ.Жауы бар да,Досы жоқ.Жүрегінің қаны жоқ,Көңілінің хошы жоқ.Кім айтады – Еліме,Исатайдың..

Баймағамбет:– Ай-жұлдыздың аманында,Хан Жәңгірдің заманындаМойныңа Тұмар емес,Пәле тағындыңҚайтіп қағындың, Махамбет!Махамбет:– Өзің еркіңмен,Айтқан..

1Алды...Алды бәрін де,Несі қалды алмаған.Алты басты алпауытАйналасын жалмаған.Ала құйын секілдіАлай-түлей бір заманЖер мен көкті жалғаған.Ел билесеЕс..

1Данадан туған – Дара еді.Қарадан туған – Хан еді.Жұртына іңкәр жүрегіХалқына қамқор жан еді.Тақырларға таяныш,Пақырларға пана еді.Сұңқар болса –..

Махамбеттің Басы – Жұмыр Жер шары:Таулары бар айбынды,Қос жанары – Қатар жатқан жұлдыздай,Қос құлағы – Қатпар-қатпар шың-құздай.Маңдайы –..

Заман да, заман, заман-ай,Заманым болды лайлы.Қалың тұман,ҚатыгезТұмшалап тұрКүн-Айды.Дүр-дүр етіпДүние.Дір-дір етіпҚара жер,Қамығатын..

Тайып кетіп «тобадан»,Қанға құмарНеге Адам?!Алас ұрғанАлпауыт,Аласысы бардай-ақ,Аз ғана топ-момындыАлып жатыр жағадан!Мың ішінде бір әңгі,Еске салар..

Төңкеріліп дүние кезегімен,Ақын кетіп барады өз елінен.Ақтарылған жыр болып ашу-ыза,Ар-намысы түйрейді өзегінен.Өзегінде өкініш өрт..