Өлеңдер ✍️

Тым ерекше қажет етер күтімті,
Ғұмыр деген ол о баста бүтін-ді.
Қылпып тұрған кездігімен уақыт
Оны да енді жонып-жонып бітірді.
Кемшін түсіп жатпаса да жырлауы,
Тіршіліктің қайдан болсын тұрлауы.
Аяғынан шалып жүрген өмірді
Өз етігі байланбаған бір бауы.
Оған, сірә, жүрмейді екен өкпең де,
Өкпелейтін өзімшіл сөз жоқ менде.
Дүниені дүр сілкінтем алайда,
Жүйкем менің жетер жерге жеткенде.
Тек әзірге легіменен дүрмектің
Еріп келем,
қашанғы өстіп жүрмекпін?
Жетегінен босап шығам жүгеннің,
Қалауымша сосын өмір сүрмекпін.
Сонда менің қалауым не? Қалауым...
Тоғышардың бұзсам, шіркін, танауын.
Толағайдай талмай жетсем мәреге
Еңкейтпестен адамдықтың жалауын.
Ырық бермей сан айлалы күштерге,
Өткір ойым, өзекті жар, іште өлме.
Төреші боп тағдыр тұрар ортада
Ақ пен қара итжығысқа түскенде.
Өгейсініп тебе көрмей өзекке,
Әнтек қана сүйеп жібер мезетте.
Сонда бетпақ тіршілікке өліспей
Беріспейді мен секілді бозөкпе.