Өлеңдер ✍️

Жырменен жауламақ ғаламды,
Ақынның жайын шын кiм ұғар?
Ойыннан шаршаған балаңды,
Ендi ой да шаршатар түрi бар.
Анау жыл кетiп ем албұртып,
Ол жайлы қызыма айттың ба?
Мен емес, немерең сағынтып,
Кеш болды, базардан қайттың ба?
Тағы да суық үй баяғы,
Тағы да от жағар өзiңсiң.
Соны ойлап жүрегi жаралы,
Балашың қалайша көз iлсiн.
Тiрлiкте тауқымет бiтер ме,
Ол жайлы мен де ендi ойланам.
Шырқасам өзiңе жетер ме,
Кеудемдi кернеген қайран ән.
Сезем ғой, сондықтан сұранам,
Анашым, өтiнем күрсiнбе.
Қызымды жұбатып жылаған,
Өзiң де жұбанып жүрсiң бе?!
Жол қайда тартуға төтелеп,
Қыс өтсiн, көктемде жетермiз.
Алыстан сағыныш жетелеп,
Бiздер де, келiнiң екеумiз.
Ұлың ем арманын арқалап,
Қарамай жол тартқан талайға.
Қай жаққа тартып тұр оң қабақ,
Анашым, аман бол, жарай ма..